Glutation – co to jest i jak działa?
Glutation jest związkiem produkowanym przez wszystkie organizmy żywe – rośliny i zwierzęta. Występuje w każdej komórce organizmu człowieka, ale szczególnie bogate w jego zasoby są nerki, wątroba i soczewka oka.
Glutation nie tylko stanowi najważniejszy nieenzymatyczny przeciwutleniacz, ale warunkuje też prawidłowe funkcjonowanie innych antyoksydantów: witaminy C i E. To dzięki tym związkom komórki są chronione przed niszczycielską aktywnością wolnych rodników tlenowych, które biorą udział w powstawaniu stanów zapalnych, rozwoju chorób serca, nowotworów, cukrzycy, a także w samym procesie starzenia.
Glutation odgrywa ponadto dużą rolę w procesach detoksykacji, transporcie aminokwasów oraz w produkcji koenzymów. Korzystne działanie glutationu na organizm człowieka to także wspomaganie odporności oraz łagodzenie objawów zmęczenia, zwiększenie aktywności hormonu wzrostu, obniżenie stężenia kortyzolu w surowicy krwi oraz przyspieszenie spalania tkanki tłuszczowej.
Glutation jest zatem niezbędnym związkiem dla organizmu człowieka – bez niego komórki podlegałyby nieustającemu utlenianiu i niszczeniu, odporność na zakażenia bakteryjne, wirusowe i rozwój komórek nowotworowych byłaby bardzo ograniczona, a wątroba ulegałaby uszkodzeniu pod wpływem gromadzących się w niej toksyn.
Glutation – co wpływa na obniżenie jego poziomu?
Poziom glutationu ulega stopniowemu obniżeniu wraz z wiekiem. Zapasy glutationu w organizmie silnie zubażają także:
- długotrwałe przyjmowanie niektórych leków – np. paracetamolu
- niewłaściwa dieta oparta na węglowodanach prostych i nasyconych kwasach tłuszczowych,
- zanieczyszczenie powietrza,
- toksyny,
- stres,
- infekcje,
- promieniowanie radiacyjne.
Są to czynniki zubażające organizm w tlen i powodujące nieprawidłową, beztlenową przemianę materii. Prowadzi ona do zakwaszenia organizmu oraz spadku zawartości krzemu oraz glutationu w zdrowych komórkach. Niski poziom glutationu we krwi wskazuje na stan chorobowy i oznacza, że organizm nie radzi sobie z usuwaniem wolnych rodników, co wiąże się ze osłabieniem układu immunologicznego.
Glutation – czy dieta pomaga utrzymać jego wysoki poziom?
Komórki organizmu człowieka wytwarzają glutation samodzielnie. Jednak odpowiednie stężenie glutationu można wspomagać poprzez dostarczanie organizmowi jego prekursorów, czyli budulców glutationu. W tym celu wskazane jest spożywanie produktów zawierających aminokwas – cysteinę.
Warzywa, które warto spożywać, aby utrzymać odpowiedni poziom glutationu to: brukselka, brokuły, szpinak, kapusta, szparagi, cebula, czosnek, pomidory i czerwona papryka.
Z owoców warto sięgać po brzoskwinie i arbuza. Pomocne będą też przyprawy: kurkuma i cynamon. Kurkuma wzbogaci smak ryżu, a cynamon świetnie komponuje się z jabłkami. Jest on też ciekawym dodatkiem smakowym do kawy.
Należy pamiętać, że gotowanie i konserwacja warzyw i owoców niweluje ich pozytywny wpływ na wytwarzanie glutationu – dlatego najlepiej spożywać je w postaci surowej.
Glutation – czy ma działanie terapeutyczne?
Według wyników badań klinicznych, wysoki poziom glutationu może pomóc w leczeniu chorób serca i wątroby, udaru mózgu, cukrzycy, podwyższonego poziomu cholesterolu, astmy oraz uzależnienia od tytoniu. U ludzi zdrowych zwiększa zdolność unieszkodliwiania toksyn, zwalczania czynników zakaźnych i komórek przedrakowych oraz opóźnia procesy starzenia.
Glutation wykazuje też pozytywne działanie u sportowców – zaobserwowano, że jego wysokie stężenie zwiększa siłę i wytrzymałość, skraca czas rekonwalescencji po urazie, a także ogranicza ból i zmęczenie mięśni po intensywnym wysiłku.
W medycynie stosuje się też glutation podawany doustnie jako środek wspomagający w leczeniu: zaćmy i jaskry, alkoholizmu, chorób immunologicznych (w tym AIDS i zespołu chronicznego zmęczenia) oraz chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera czy choroba Parkinsona. Znajduje również zastosowanie przy zatruciach metalami ciężkimi i lekami.
