3.4-4.8 mEq/l (3.6-4.8 mmol/l)
Do zwiększenia stężenia potasu w surowicy krwi dochodzi w przypadku zniszczenia i rozpadu komórek oraz przesunięcia potasu z przestrzeni wewnątrzkomórkowej do przestrzeni zewnątrzkomórkowej. Do takich sytuacji dochodzi w:
masywnej hemolizie (rozpadzie krwinek czerwonych )
zmiażdżeniu tkanek
złośliwej hipertermii
spadku nerkowego wydalania potasu w:
ostrej niewydolności nerek
niektórych przypadkach przewlekłej niewydolności nerek
pod wpływem leków powodujących hiperkalemię: amilorid, leki przeciwnowotworowe, epinefryna, heparyna, histamina, indometacyna, izoniazid, lit, mannitol, metycilina, sole potasu, fenformina, propranolol, substytuty soli, spironolakton, sukcynylocholina, tetracyclina, triamtereran.
Fałszywie zawyżony wynik możemy obserwować w przypadku zbyt długiego ucisku stazy przed pobraniem krwi. Hemoliza i trombocytoza mogą również powodować zawyżenie wyników.
W surowicy krwi spadek poziomu potasu najczęściej spotykany jest w stanach:
wymioty
biegunka
polip, gruczolak dolnego odcinka pokarmowego
wady cewek nerkowych
hyperkortykoizm
leków mogących powodować hipokalemię: ampfotericyna, carbencylina, , kortykosterydy, diuretyki, , salicylany, ticarcylina.
Hypokalemia może być następstwem terapii cukrzycy (przyjmowanie insuliny) zasadowicy. (potas z przestrzeni pozakomórkowej przemieszcza się do komórek).