Najczęstszymi przyczynami schorzenia są: stosowanie leków np. w terapii nadciśnienia tętniczego, przewlekła niewydolność nerek, problemy nerek z wydalaniem potasu, zaburzenia w transporcie potasu do komórek, zwiększone wydalanie potasu z uszkodzonych komórek, zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, niedotlenienie tkanek, hemoliza, odwodnienie organizmu, choroba Addisona.
Wyróżnia się trzy postacie kliniczne choroby (ze względu na poziom potasu w surowicy krwi): łagodną - 5,5 mmol/l, umiarkowaną - 6,1-7 mmol/l oraz ciężką powyżej 7 mmol/l.
Objawy
Objawy choroby w stadium łagodnym i umiarkowanym są trudne do uchwycenia. Dopiero w fazie ciężkiej pojawiają się symptomy: osłabienie i porażenie mięśni, zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego oraz mięśni szkieletowych. Hiperkaliemia może prowadzić do arytmii serca, które mogą zagrażać życiu.
Diagnostyka
Chorobę diagnozuje się na podstawie badania laboratoryjnego poziomu potasu w surowicy krwi oraz badania EKG.
Leczenie
Wybór leczenia hiperkaliemii zależy od stanu chorego i decyzji lekarza. Zazwyczaj podawane są leki zmniejszające poziom potasu w surowicy krwi, np.: wapń, glukoza z insuliną, leki przeczyszczające, żywice jonowymienne oraz hemodializa. Konieczne jest także odstawienie środków będących przyczyną hiperkalemii.
