Zwyrodnienie stawu biodrowego - jak do niego dochodzi?
Niestety do tej pory nie jest pewne skąd biorą się pierwotne zwyrodnienia stawów biodrowych. Eksperci zajmujący się tym problemem na co dzień uważają jednak, że do takiego stanu, wynikającego z niedożywienia chrząstki, może doprowadzać jej niewłaściwy metabolizm, albo też nieprawidłowe zmiany w składzie płynu stawowego.
Jeśli natomiast chodzi o zmiany wtórne, w tym przypadku najczęstszą przyczyną wydają się być różnego typu wady budowy. Wówczas bowiem panewka stawu biodrowego, a więc zagłębienie znajdujące się w miednicy, jest zbyt płytka. W związku z tym, kiedy się poruszamy, część głowy kości udowej wychodzi poza panewkę, doprowadzając w konsekwencji do stopniowego niszczenia stawu.
Warto także pamiętać, że dotykające nas dolegliwości, czy też styl naszego życia, również mogą przyczyniać się do rozwoju tej choroby. Chodzi tutaj chociażby o nadwagę, cukrzycę, zbyt wysoki poziom cholesterolu oraz trójglicerydów, ale także przeciążanie stawów, które prowadzi do powstawanie mikrourazów.
Jak przebiega zwyrodnienie stawu biodrowego?
Bez względu na to czy zmiany pojawiające się w obrębie naszego stawu biodrowego są pierwotne czy wtórne, jego zwyrodnienie wynika ze stopniowego, ale nieodwracalnego niszczenia chrząstki stawowej oraz pozostałych tkanek, które tworzą staw. W wyniku tego procesu, powoli słabną właściwości chrząstki, które odpowiadają za amortyzację oraz ograniczanie tarcia kości, z których składa się staw biodrowy. W kolejnym etapie postępowania zmian, pojawiają się już wyrośla kostne, które zaczynają ograniczać nasze ruchy i wpływają na szybsze niszczenie się stawu.
Zwyrodnienie stawu biodrowego - jak je rozpoznać?
Pierwszymi oznakami tego, że coś niedobrego dzieje się w obrębie naszego stawu biodrowego, jest bóle w pachwinie oraz biodrze, które zwykle są odczuwalne kiedy wstajemy i poruszamy się. Wielu pacjentów relacjonuje również promieniowanie bólu, aż do kolana.
Wraz z rozwojem choroby, uporczywy ból zaczyna nas dotykać również wtedy, gdy znajdujemy się w pozycji leżącej. Znacząco zmniejsza się także ruchomość stawu, a niektórzy pacjenci również utykają, aby ograniczyć odczuwany dyskomfort podczas chodzenia.
Aby uzyskać ostateczną diagnozę, pacjent musi udać się na wizytę do reumatologa, który zwykle jest w stanie stwierdzić chorobę zwyrodnieniową stawu już po przeprowadzonym wywiadzie oraz sprawdzeniu ruchomości stawów pacjenta. Oczywiście, zlecane jest także wykonanie RTG kości, które jest ostatecznym potwierdzeniem diagnozy, a w przypadku jakichkolwiek wątpliwości, także badanie krwi oraz moczu. Dzięki nim można bowiem wykluczyć wszelkie inne choroby stawów.
Metody leczenia zwyrodnienia stawu biodrowego
W momencie, gdy zaczniemy zauważać pierwsze dolegliwości świadczące o problemach ze stawem biodrowym, powinniśmy starać się go nieco odciążyć, chociażby poprzez zrzucenie kilku kilogramów lub używanie laski. Należy również regularnie się gimnastykować i na przykład korzystać z zabiegów fizykoterapeutycznych. W przypadku jednak, gdy zwyrodnienie jest już w zaawansowanym stadium, jedynym rozwiązaniem, które może przywrócić sprawność pacjentowi jest endoproteza stawu biodrowego.
Endoproteza stawu biodrowego - rodzaje
Sztuczny staw, jakim jest endoproteza, składa się z dwóch elementów: panewki oraz kuli zakończonej trzpieniem. Obecnie istnieje wiele różnych rodzajów endoprotez stawu biodrowego, a ich dobór zależy między innymi od typu zmian jakie pojawiły się w stawie, jakości tkanki kostnej, czy też wieku pacjenta.
Rozróżnia się przede wszystkim endoprotezy całkowite oraz częściowe. W przypadku, gdy zastosowana zostanie endoproteza całkowita, wymieniona zostaje panewka oraz głowa kości udowej. Jeśli jednak lekarz podejmie decyzję o wykorzystaniu endoprotezy częściowej, panewka pozostaje nienaruszona, a proteza jest zakładana na miejsce usuniętej głowy kości udowej.
W ciągu kolejnych lat zmieniał się również sposób mocowania endoprotez. Na początku stosowano cement kostny, który jednak okazał się szkodliwy. Zastąpił go również niepozbawiony wad cement akrylowy, ale obecnie najczęściej wykorzystuje się endoprotezy bezcementowe. W takim przypadku, panewka oraz trzpień endoprotezy pokrywane są hydroksyapatytem, dzięki któremu stają się one szorstkie i po jakimś czasie ich pory wrastają w kość.
Zabieg oszczędzający
W przypadku, kiedy kości pacjenta nie są nadmiernie odwapnione oraz gdy zmiany zwyrodnieniowe nie zniszczyły zanadto samego stawu, możliwe jest przeprowadzenie zabiegu oszczędzającego. Wówczas, wymianie podlega jedynie panewka miednicy, natomiast na nienaruszoną głowę kości udowej nakłada się specjalną osłonę nazywaną kapą. Dzięki zastosowaniu tej metody, pacjent może szybciej wrócić do sprawności fizycznej, ale nie ma również obawy, że zmieni się długość nóg czy też, że endoproteza się obluzuje. Co więcej, jeśli z czasem stan zdrowia takiej osoby się pogorszy, lub też dozna ona jakiegoś urazy, wciąż można zdecydować się na wszczepienia tradycyjnej endoprotezy stawu biodrowego.
Endoproteza stawu biodrowego - możliwe powikłania
Operacja wszczepienia endoprotezy stawu biodrowego jest bezpieczną procedurą, ale tak jak w przypadku każdego innego zabiegu, pacjenci mogą być narażeni na pewne powikłania. Są to przede wszystkim:
- zakrzepica żylna
- infekcje, zarówno skóry jak i tkanek
- zwichnięcia oraz złamania kości w trakcie i po operacji
- obluzowanie protezy
- zmiana długości nóg
- ograniczenie ruchomości stawu
Należy jednak pamiętać, że większości wymienionych powikłań można uniknąć, zarówno dzięki odpowiedniemu leczeniu, jak i rehabilitacji.
Endoproteza stawu biodrowego - rehabilitacja po operacji
Tuż po operacji przychodzi czas na kolejny etap powracania do pełnej sprawności, jakim jest rehabilitacja. Proces ten zaczyna się zwykle już następnego dnia po zabiegu, kiedy pacjent zaczyna wykonywać niewielkie ruchy nogą siedząc na krześle. Dalsza fizykoterapia jest w tym przypadku niezwykle istotna, podobnie jak regularne wykonywanie przez pacjenta zaleconych mu ćwiczeń w domu. Dzięki nim, wzmacniane są mięśnie, a osoba po operacji szybciej staje się znów zupełnie samodzielna. Oczywiście przed wypisaniem ze szpitala, pacjent otrzymuje również całą listę zaleceń dotyczących tego jak powinien dbać o swoje nowe biodro. Ich przestrzeganie pozwala przez długie lata cieszyć się pełnią sprawnością.
Po operacji nie powinniśmy zanadto obciążać naszego nowego stawu, ale jednak nie możemy również siedzieć bezczynnie w fotelu. Możemy się poruszać wspomagając się laską, kulami ortopedycznymi lub balkonikiem. Należy jednak unikać leżenia na operowanym boku, zakładania nogi na nogę, dźwigania ciężarów, czy też siadania na zbyt niskich powierzchniach. Od decyzji naszego lekarza zależy kiedy będziemy mogli pozwolić sobie na zwiększenie aktywności i zrezygnowanie z pomocy specjalistycznych sprzętów przy poruszaniu się.
Endoproteza stawu biodrowego - cena
Zarówno tradycyjna metoda wszczepienia endoprotezy stawu biodrowego, jak i zabieg oszczędzający są operacjami refundowanymi w ramach funduszu zdrowia. Oczywiście, w tym przypadku potrzebne jest nam skierowanie od lekarza i musimy często uzbroić się w cierpliwość, oczekując na swoją kolej.
Możliwe jest także przeprowadzenie takiej operacji prywatnie, na własny koszt. Wówczas, cena obejmuje zarówno samą protezę, operację, pobyt w szpitalu i rzecz jasna opiekę ze strony lekarzy i personelu szpitala. Koszt poddania się takiemu zabiegowi zwykle ustalany jest indywidualnie przez specjalistów z placówki, do której się zgłosimy.
To również może cię zainteresować:
Ból biodra - to nie musi być zwyrodnienie stawu
Ból pleców? Powiedz, gdzie i jak boli, a podpowiemy, dlaczego
