Czym jest mizoginizm?
Termin mizoginizm powstał z połączenia greckich słów “misos” - “nienawiść” oraz “gyne” - “kobieta”. Postawa taka była obecna już w czasach średniowiecza, a także później, niezależnie od tego, jaka była pozycja kobiet w społeczeństwie. Pierwsze ślady mizoginizmu można zauważyć w starożytności, na przykład pod postacią Pandory, czyli kobiety, która otworzyła puszkę nieszczęść i była karą dla ludzkości sprowadzoną na ziemię przez Zeusa. Ślady traktowania kobiet jako kogoś gorszego, kto powinien być poddany mężczyźnie widoczne są również w religiach monoteistycznych. Rewolucja dotycząca praw kobiet i ich sytuacji społecznej, która zaszła w XX wieku miała ogromny wpływ na to, w jaki sposób obecnie są postrzegane i traktowane kobiety, jednak ślady mizoginii wciąż są obecne.
Mizogini wykazują uprzedzenie, a w niektórych przypadkach nawet patologiczny wstręt do ogółu kobiet, nie tylko wobec jednej, konkretnej kobiety. Wielu mizoginów uważa kobiety za istoty gorsze od mężczyzn, czasami nawet można usłyszeć, że istnienie kobiet jest powodem wielu złych rzeczy, które dzieją się na świecie. Z postawą mizoginistyczną wiąże się również chęć, aby kobiety były poddane mężczyźnie, nie miały własnego zdania i wykonywały jego polecenia. Zazwyczaj o mizoginizmie mówi się w kontekście stosunku mężczyzny do kobiety, ale nie jest wykluczone, że kobieta może odczuwać nienawiść wobec innych kobiet. Taka kobieta odnosi się do innych przedstawicielek tej samej płci z lekceważeniem oraz pogardą.
Mizoginizm – przyczyny
Mizoginizm zwykle wiąże się ze złymi doświadczeniami i osobistymi problemami. Przyczyny mizoginii to na przykład:
- Strach przed kobietami – skrywana nieśmiałość przed kobietami to bardzo częsta przyczyna niechęci do tej płci. Czasami mężczyźni, którzy w męskim towarzystwie są pewni siebie, wygadani i przebojowi, w otoczeniu kobiet czują się niezręcznie i nie wiedzą, jak się zachować, w związku z czym unikają kobiet;
- Kompleks niższości - wiąże się z przekonaniem niektórych mężczyzn, iż są oni mniej warci niż kobiety. Często poczucie niższości mizogini próbują sobie rekompensować poprzez poniżanie kobiet i obniżanie ich wartości;
- Złe doświadczenia z kobietami – negatywne wspomnienia związane na przykład ze sferą seksualną bardzo często prowadzą do niechęci do kobiet. Do uprzedzenia w stosunku do kobiet może prowadzić na przykład wyśmianie przez partnerkę albo niesprostanie swoim oczekiwaniom podczas zbliżenia;
- Wzorce obserwowane w dzieciństwie - do postawy mizoginistycznej może prowadzić obserwacja relacji rodzinnych i stosunku między ojcem a matką. Jeżeli w domu matka była osobą poddaną ojcu, a ten nie okazywał jej szacunku, prawdopodobne jest, że syn wyniesie z domu właśnie taki wzorzec i będzie budował podobne relacje. Możliwe jest również, że mizoginem stanie się osoba, która w dzieciństwie obserwowała despotyczną matkę, która całkowicie podporządkowała sobie całą rodzinę.
Przyczyny mizoginizmu mogą być bardzo złożone i skomplikowane. W niektórych przypadkach niechęć w stosunku do kobiet wynika z różnego rodzaju zaburzeń psychicznych albo z lęku lub zazdrości mężczyzny związanych z funkcją rozrodczą kobiet.
Mizoginizm – rozpoznanie i leczenie
Mizoginizm dość łatwo rozpoznać, zwykle jest on zauważalny zarówno w kontaktach zawodowych, jak i prywatnych. Mizogin często wyraża swoje negatywne zdanie na temat kobiet, umniejsza ich osiągnięcia, głosi stereotypy dotyczące płci i niechętnie słucha kobiet oraz z nimi dyskutuje, uznając, że nie są one odpowiednimi partnerkami do rozmów. Niektórzy mężczyźni, u których występuje niechęć do kobiet, stają się w ich towarzystwie wycofani, nieśmiali, a czasami nawet unikają kobiecego towarzystwa.
Mizogini mogą wchodzić w relacje z kobietami (w związku nie traktują kobiety jako partnerki, ale są skoncentrowani na swoich potrzebach), a nawet zawierać związki małżeńskie, jednak żona będzie dla nich osobą, która powinna być poddana i spełniać oczekiwania męża. Co więcej, mizogini mają tendencje do usprawiedliwiania niemoralnego zachowania mężczyzn, na przykład zdrady, przy jednoczesnej krytyce zachowania kobiet.
Mizoginizm można leczyć, jednak jest to niezwykle trudny i długotrwały proces. Kluczowe jest to, aby mizogin zauważył swój problem i wykazał chęć leczenia, co w wielu przypadkach jest niemożliwe, ponieważ osoby, które cierpią na takie zaburzenia, są zwykle przekonane o tym, że ich postawa jest czymś normalnym i dobrym. Leczenie należy zacząć od wizyty u psychologa, czasami pomocna okazuje się psychoterapia połączona ze stosowaniem technik relaksacyjnych. W niektórych przypadkach konieczna jest wizyta u psychiatry, a niekiedy nawet farmakoterapia.
