Psychiatra, w przeciwieństwie do psychologa czy psychoterapeuty, jest specjalistą medycyny, po studiach medycznych i może przepisywać leki. Bywa, że zarazem jest psychoterapeutą i prowadzi zajęcia (indywidualne i grupowe), ale zasadniczo odpowiada za postawienie diagnozy i dobranie właściwego, w tym farmakologicznego, leczenia.
By umówić się do lekarza psychiatry, nie potrzebujesz skierowania od lekarza pierwszego kontaktu. Bywa jednak, że na wizytę trzeba naprawdę długo czekać. Chociaż w Polsce narosło sporo mitów wokół zawodu psychiatra i mnóstwo osób niewątpliwie potrzebujących pomocy unika gabinetu tego lekarza, możemy mówić już o epidemii zaburzeń psychicznych, więc specjaliści są oblegani.
Z pewnością rozsądnie będzie umówić się telefonicznie na wizytę. Nie ma rejonizacji, więc możesz wybrać lekarza poleconego, bo współpraca na linii: lekarz-pacjent, zwłaszcza w przypadku tak delikatnych kwestii, jak emocje i zdrowie psychiczne, musi opierać się na zaufaniu. Z drugiej strony: wiele osób ma wciąż problemy z rozmawianiem o tym nawet z najbliższymi. To niczym nieuzasadnione zamknięcie na tematy związane z depresją czy lękiem sprzyja zresztą trudnościom z radzeniem sobie z nimi.
Zadaniem psychiatry jest przede wszystkim niesienie pomocy cierpiącym z powodu zaburzeń i chorób psychicznych. To nieprawda, że leczy jedynie "wariatów", których prędzej czy później wsadza w kaftan bezpieczeństwa i karetkę do szpitala psychiatrycznego. Przerażające, że w XXI wieku trzeba o tym przypominać, a nasz język, z racji rzadkiego zastosowania komunikacji w tym zakresie, jest bardzo ubogi na określanie zjawisk związanych z psychiatrią.
"Problemy z głową" niewiele różnią się od tych, które atakują inne narządy. Czasem rozpoznanie wymaga przeprowadzenia dodatkowych badań, wypełnienia kwestionariusza, zwykle podstawą diagnozy jest po prostu rozmowa. Lekarz psychiatra dobiera odpowiednie leczenie, pozwalające wyeliminować problem, bądź przynajmniej złagodzić objawy i przebieg choroby. Działa więc podobnie, jak alergolog, gdy ten zajmuje się pokonaniem skutków uczulenia, czy pulmonolog, kiedy dobiera leki przy przewlekłym nieżycie oskrzeli. Rzecz w tym, że nasz mózg to centrum dowodzenia, więc szczególnie zasługuje na naszą troskę. Tymczasem wstydzimy się problemów, a jeszcze bardziej szukać pomocy.
Rozważ konieczność skorzystania z pomocy psychiatry, gdy nagle zewnętrzny świat wydaje ci się obcy, wrogi. Nie bagatelizuj stanu, gdy życie przestaje cię cieszyć, lekceważysz wszystko, co dotąd stanowiło jego treść, nie masz ochoty wstać z łóżka, pojawiają się zaburzenia łaknienia bez wyraźnej przyczyny. Także wtedy, gdy nagle odkrywasz, że tak realnie to nikomu nie możesz ufać, a nawet jesteś zagrożony w najbliższym otoczeniu.
Przyglądaj się najbliższym. Wyraźna zmiana w ich zachowaniu (niespodziewane zamknięcie się w sobie czy wręcz przeciwnie: hiperaktywność, czy szokujące fantazje i przekonania o nieznanym pochodzeniu) wymaga reakcji. Spróbuj przekonać do konsultacji lekarskiej. Lekarz zdrowego leczył nie będzie. Wyjątkowo opornych warto chociażby namówić na konsultację psychologiczną. Psycholog być może okaże się skuteczniejszy w namawianiu na wizytę u psychiatry.
Choroby i zaburzenia, którymi zajmują się psychiatrzy:
Zobacz także:
Jak wspierać chorego na depresję:
Periodontolog, diabetolog, flebolog i inni, czyli ABC specjalności lekarskich
Dołącz do Zdrowia na Facebooku!