Cukrzyca typu 1, nazywana kiedyś młodzieńczą lub insulinozależną, jest zwykle diagnozowana jeszcze w dzieciństwie lub we wczesnej młodości. O cukrzycy typu 1 mówimy, gdy trzustka przestaje produkować insulinę, hormon niezbędny do metabolizowania cukrów. W takim przypadku konieczne staje się przyjmowanie tego hormonu do końca życia (w postaci zastrzyków lub przy użyciu pompy insulinowej).
Objawy cukrzycy typu 1 u dzieci rozwijają się szybko i są dość wyraźne, można je więc w porę dostrzec. Najbardziej charakterystyczne symptomy to:
Cukrzyca typu 1 zwykle objawia się w ciągu kilku dni lub tygodni. Stąd przestrzega się, aby zaraz po zauważeniu niepokojących symptomów zasięgnąć porady lekarskiej.
- U zbyt wielu dzieci i młodych ludzi cukrzyca typu 1 zostaje rozpoznana dopiero po fazie cukrzycowej kwasicy ketonowej (CKK), stanu zagrażającego życiu, który wymaga pilnej pomocy medycznej - przestrzegają eksperci w serwisie diabetes.org.uk.
Cukrzyca typu 2 związana jest z niewystarczającym poziomem insuliny w organizmie albo też z jej złym działaniem, gdy komórki ciała nie reagują właściwie na hormon i nie są w stanie zużyć całego dostępnego we krwi cukru. Generalnie można powiedzieć, że objawy cukrzycy typu 2 u dzieci są takie same jak w przypadku cukrzycy typu 1, ale mogą być mniej wyraźne i rozwijać się wolniej, przez wiele tygodni lub miesięcy.
Objawy cukrzycy u dzieci są takie same jak u dorosłych, jednak mogą wyglądać nieco inaczej. Na przykład, może nam nie przyjść do głowy, że ciągłe zmęczenie, niechęć do gry na boisku czy drażliwość u dziecka to efekt choroby, a nie zwykłe marudzenie.
- Jeśli dziecko ma cukrzycę typu 2 i nie jest diagnozowane przez długi czas lub też źle się czuje z powodu infekcji, może być zagrożone czymś, co nazywa się hiperosmolarnym stanem hiperglikemicznym (HHS) lub też, choć to mniej prawdopodobne, cukrzycową kwasicą ketonową (DKA). Wysoki poziom cukru we krwi zaczyna też uszkadzać różne organy w ciele - przestrzegają brytyjscy eksperci.
Hiperosmolarny stan hiperglikemiczny (HHS), a inaczej zespół hiperglikemiczno-hiperosmolarny, to ostre powikłanie cukrzycy związane z niedoborem insuliny i bardzo wysokim poziomem glukozy we krwi przez długi czas, co wiąże z zagęszczeniem krwi oraz poważnym odwodnieniem organizmu i może skończyć się śpiączką.
Objawy HHS obejmują:
Taki stan może zdarzyć się w przypadku obu typów cukrzycy i częściej dotyka osób starszych, ale może także dotyczyć dzieci.
Więcej artykułów na temat zdrowia przeczytasz na głównej stronie Gazeta.pl.
Eksperci zwracają uwagę, że dzieci z cukrzycą typu 2, w porównaniu z dziećmi z cukrzycą typu 1, mają znacznie wyższe ryzyko rozwoju retinopatii cukrzycowej. Długotrwałe uszkadzaniem naczyń krwionośnych w siatkówce oka przez glukozę krążącą we krwi kończy się poważnym osłabieniem wzroku. Retinopatia cukrzycowa należy obecnie do głównych przyczyn ślepoty wśród młodych osób.
To wyższe ryzyko uszkodzenia oczu wiąże się z późniejszym rozpoznaniem cukrzycy typu 2 u dziecka, a więc z opóźnieniem leczenia. To dlatego, że ten typ cukrzycy rozwija się niejako w ukryciu, a więc dziecko miesiącami pozostaje nieleczone (można powiedzieć, że cukrzyca typu 1 "wybucha" nagle, jeśli porównać to do tempa, z jakim objawia się cukrzyca typu 2).
Ważne jest zatem, aby regularne badać dziecko u optometrysty lub okulisty. Jak podkreślają naukowcy z Mayo Clinic, którzy zajmowali się tym zagadnieniem, zaburzenia widzenia u dziecka mogą być jednym z pierwszych zauważalnych sygnałów cukrzycy u naszego dziecka.
Źródła: JAMA Network, diabetes.org.uk