Malformacje naczyń są wadami wrodzonymi, które pojawiają się już na etapie życia płodowego, zwykle między 4. a 19. tygodniem rozwoju płodu. Dotychczas nie stwierdzono jednoznacznie jaka jest przyczyna rozwoju takich zmian. W większości przypadków zmiana jest widoczna od pierwszych dni życia dziecka, jednak czasami ujawnia się dopiero po kilku miesiącach albo nawet kilku latach. Czasami zmiany nie są widoczne, w związku z czym nie zostają zdiagnozowane wcale albo diagnozuje się je przy okazji innych badań. Niekiedy takie ukryte zmiany ujawniają się, gdy dojdzie do urazu w rejonie występowania zmiany lub rozrosną się one pod wpływem wahań hormonalnych, w okresie dojrzewania albo podczas ciąży. Wady tego typu nigdy nie znikają samoistnie, a ich rozmiar wzrasta wraz ze wzrostem dziecka.
Malformacje naczyniowe występują w kilku odmianach:
Jeżeli u pacjenta występują malformacje różnego typu mówi się o malformacjach mieszanych. Często takie zmiany towarzyszą chorobom genetycznym, takim jak zespół Parksa i Webera, zespół Beana, zespół Proteusza czy zespół Rileya i Smitha.
Oprócz tego rozróżnia się malformacje niskoprzepływowe, które obejmują elementy naczyń limfatycznych, włosowatych oraz żylnych, a także wysokoprzepływowe obejmujące naczynia tętnicze.
Malformacje naczyniowe występujące na skórze są widoczne jako plamy o ciemnoczerwonym zabarwieniu. W przypadku malformacji limfatycznych pod skórą pojawia się torbielowata, miękka w dotyku zmiana, z której czasami sączy się płyn tkankowy. Takie zmiany często powiększają się podczas kaszlu. Jeżeli zmiany dotyczą naczyń żylnych, objawami mogą być dolegliwości bólowe, krwawienie oraz obrzęki w miejscach zmian struktury żył. Powikłaniem takich zmian mogą być zaburzenia krzepnięcia krwi, a w efekcie zakrzepica. Objawami malformacji tętniczo-żylnych są obrzęki, zapalenia, pieczenie, a w przypadkach zaawansowanej choroby nawet niewydolność serca.
Zazwyczaj, aby zdiagnozować malformacje wystarczy wywiad lekarski oraz badanie fizykalne. Czasami zanim podejmie się leczenie zmianę obserwuje się przez pewien czas albo przeprowadza się badania obrazowe. W przypadku malformacji stosowane są różne metody leczenia, które są uzależnione od umiejscowienia zmian, ich rozległości oraz odmiany. Malformacje żylne oraz kapilarne zazwyczaj leczy się poprzez fotokoagulację laserową, natomiast zmiany o charakterze tętniczo-żylnym często leczy się operacyjnie. Inne stosowane metody leczenia to między innymi kompresoterapia oraz skleroterapia. Zmiany w obrębie czaszki są leczone radioterapią, embolizacją lub na drodze operacji neurochirurgicznych. Niestety, niezależnie od zastosowanej metody leczenia, niektóre malformacje odnawiają się, w związku z czym konieczne może być ponawianie operacji lub zabiegów.