Łokieć tenisisty – przyczyny
Podstawową przyczyną łokcia tenisisty są degeneracyjne zmiany włókien kolagenowych ścięgien. Zmiany te pojawiają się najczęściej na skutek przeciążeń oraz urazów (nawet takich pozornie niepoważnych). Wszelkie takie zdarzenia powodują osłabienie włókien kolagenowych oraz pogorszenie ukrwienia. Obszary, w których powstają mikrouszkodzenia są odbudowywane nowymi tkankami, są one jednak słabsze niż okoliczne, zdrowe tkanki. W związku z tym, zdrowe tkanki są stale przeciążane, a w efekcie może dojść do zerwania ścięgna. Dodatkowo w obszarze uszkodzenia ścięgien dochodzi do tworzenia się nieprawidłowych naczyń krwionośnych oraz tkanki nerwowej.
Wbrew nazwie łokieć tenisisty to problem, który występuje nie tylko u sportowców. Na pojawienie się schorzenia narażeni są również mechanicy, pracownicy biurowi oraz osoby wykonujące pracę techniczną. Schorzenie dotyka często osób, które są bardzo mało aktywne fizycznie. U takich osób występuje zbyt małe przeciążenie mięśni, co skutkuje stopniowym zanikiem mięśni oraz ścięgien. Niećwiczone i słabe mięśnie, które nie są przyzwyczajone do regularnego wysiłku, są znacznie bardziej narażone na urazy, które mogą powstać nawet przy przenoszeniu niezbyt ciężkich rzeczy.
Łokieć tenisisty – objawy
Najważniejszym i najłatwiejszym do rozpoznania objawem łokcia tenisisty jest ból nadgarstka. Może być on umiarkowany lub tak silny, że utrudnia codzienne funkcjonowanie. Zazwyczaj na początku ból pojawia się jedynie przy ruchu nadgarstka, na przykład przy podnoszeniu przedmiotów, chwytaniu oraz zaciskaniu dłoni. W zaawansowanym stadium choroby dolegliwości bóle mogą występować ciągle, nawet podczas spoczynku.
Łokieć tenisisty – leczenie
W przypadku zauważenia niepokojących objawów nie należy bagatelizować problemu i warto jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Nie warto maskować bólu przyjmowaniem leków przeciwbólowych, ponieważ jest to tylko chwilowe rozwiązanie, a najlepiej skupić się na wyleczeniu przyczyny. Specjalista po przeprowadzeniu wywiadu lekarskiego powinien zalecić leczenie, które będzie odpowiednie do przyczyny problemu. Najczęściej stosowane metody leczenia to:
- Masaże - mają na celu rozluźnienie mięśni, zredukowanie bólu i przyspieszenie regeneracji. Taki masaż może być wykonywany przez specjalistę, jednak nie trudno nauczyć się odpowiedniej metody i przeprowadzać masaż samodzielnie,
- Terapia wstrząsowa - polega na mobilizowaniu tkanek do regeneracji poprzez stosowanie fal uderzeniowych,
- Uzupełnianie ubytków tkanek – jest stosowane u pacjentów, u których nastąpiło zerwanie przyczepu albo pojawiły się ubytki w ścięgnie. Zabieg polega na podaniu w obszar ścięgna substancji pochodzących z krwi pacjenta, które powodują tworzenie się blizny. Po zabiegu niezwykle ważne jest to, aby pacjent nie nadwyrężał ręki,
- Leczenie operacyjne – jest stosowane u pacjentów, u których ubytki są zbyt duże, aby możliwe było ich uzupełnienie. Wówczas konieczne jest przeprowadzenie operacji, podczas której odcinany jest przyczep i usuwane są uszkodzone tkanki. Zabieg wiąże się z unieruchomieniem ręki na okres około 3 tygodni.
Czasami zaleca się przyjmowanie leków steroidowych, jednak należy pamiętać, że nie leczą one problemu, a jedynie prowadzą do zredukowania dolegliwości bólowych. Podobnie jak sterydy, leczniczego działania nie mają również leki przeciwzapalne.
Poza tym, w każdym przypadku zaleca się unikanie wykonywania czynności, które są powodem do bólu, nienadwyrężanie ręki oraz dużą ilość odpoczynku.
Opaska na łokieć tenisisty
Aby nie dopuścić do pojawienia się schorzenia, jakim jest łokieć tenisisty, warto podjąć odpowiednie kroki. Osoby, które regularnie uprawiają sport powinny zaopatrzyć się w specjalną opaskę, która zapobiega nadmiernym przeciążeniom rąk. Opaska powinna być miękka i elastyczna, aby jej noszenie nie powodowało dyskomfortu.
Osoby pracujące cały dzień przy komputerze, aby uniknąć bólu łokci powinny zadbać o prawidłową postawę ciała. Podczas pracy ręce powinny się znajdować na blacie, natomiast łokieć powinien być uniesiony nad biurko, tak aby nie dopuścić do ucisku nerwu łokciowego. Jeżeli dużo piszemy na klawiaturze powinna być ona płaska, tak aby podczas pisania nie zachodziła konieczność unoszenia dłoni.
