DXM działa ośrodkowo, na poziomie rdzenia przedłużonego niwelując i łagodząc kaszel, poprzez podnoszenie progu wrażliwości. Nie ma działania przeciwbólowego, ani wykrztuśnego. Wchłania się do przewodu pokarmowego, a metabolizowany jest głównie w wątrobie.
DXM: kiedy ta substancja jest wykorzystywana
Stosowany jest w leczeniu przeziębienia, zapalenia gardła czy oskrzeli, z występującym suchym i nieproduktywnym kaszlem.
DXM: przedawkowanie
Maksymalna dawka tej substancji wynosi 120 mg, a przedawkowanie wywołuje niepożądane objawy takie jak senność, zawroty głowy, biegunkę, nudności, a czasem wzrost ciśnienia tętniczego krwi.
Wykorzystywanie niezgodnie z przeznaczeniem
DXM zażywane w większych dawkach wykazuje działanie narkotyczne i euforyzujące. Często bywa zażywany przez młodzież w celu osiągnięcia uczucia upojenia oraz pobudzenia. Może wywoływać halucynacje lub tak zwane OOBE - wrażenie całkowitego oderwania od ciała. Często powoduje także ataksję (zaburzenia koordynacji i ruchów), zaburzenia równowagi, problemy z mową, rozszerzenie źrenic i opóźnioną reakcję na bodźce. W przypadkach dużego przedawkowania, może dość do utraty świadomości z zaburzeniem funkcji układu oddechowego co może skutkować zgonem.
Działanie DXM rozpoczyna się zazwyczaj po 10-30 minutach od przyjęcia.
DXM: uzależnienie psychiczne
Dekstrometorfan może być substancją uzależniającą psychicznie, jednak nie wykazano jego szkodliwego działania na organy wewnętrzne. W przypadku długotrwałego przedawkowywania może wywoływać problemy i zaburzenia pamięci oraz koncentracji, które zanikają stopniowo po zaprzestaniu zażywania leku. Najczęściej kupowanym lekiem, w którego skład wchodzi DXM to Acodin - tabletki przeciwkaszlowe oraz Mucotussin - syrop.
Przeczytaj także:
