Uznaje się, że mefedron to jeden z najbardziej powszechnych narkotyków w Polsce Uzależnienie od mefedronu to ważny problem społeczny. Pierwsze efekty wywołane narkotykiem dosyć szybko tracą na intensywności. Żeby utrzymać nastrój, konieczne jest zażywanie większych działek. Osoby uzależnione stają się niebezpieczne dla siebie i otoczenia. Wpadają w długi i – bardzo często – w konflikty z prawem.
Mefedron, potocznie określany jako mefka, mefcia lub mef, to narkotyk wykazujący właściwości zbliżone do amfetaminy lub ecstasy. Często porównuje się go także do kokainy ze względu na krótki czas działania. Mefedron jest pochodną katynonu. To organiczny związek chemiczny. Sprzedaje się go w postaci tabletek, kapsułek, proszku lub kryształków. Najczęściej mefedron ma postać chlorowodorku lub siarczanu. Substancja jest zaliczana do grupy stymulantów, czyli środków działających pobudzająco oraz do empatogenów, czyli preparatów wywołujących specyficzne reakcje emocjonalno-społeczne (np. zwiększenie otwartości na ludzi, odwagi w kontaktach społecznych, empatii).
Ze względu na bardzo silne właściwości uzależniające (mowa tu także o uzależnieniu psychicznym) mefedron został zdelegalizowany w wielu krajach, w tym w Polsce. Bardzo często już po pierwszej dawce może ujawnić się przymus sięgnięcia po kolejną. Działanie narkotyku sprawia, że osoba uzależniona podporządkowuje całe swoje życie konieczności zdobycia kolejnej dawki.
Mefedron wykazuje silne właściwości psychoaktywne. Osoba, która zażyła narkotyk, nie odczuwa zmęczenia, nie chce jeść, zapomina o swoich zmartwieniach. Wpada w stan euforyczny, jest pobudzona i otwarta na innych. Jeśli zwykle cechuje się nieśmiałością, po wzięciu mefedronu stanie się duszą towarzystwa. Typowym objawem zażycia narkotyku jest pojawienie się potrzeby przebywania z ludźmi, dzielenia się historiami, rozmawiania o sobie. Mefedron wyzwala poczucie siły i zwycięstwa. Do objawów fizycznych wywoływanych przez narkotyk można zaliczyć m.in.: rozszerzenie źrenic, rumieńce na twarzy, drżenie rąk, gęsią skórkę, szczękościsk, zmiany temperatury ciała, zawroty głowy, szybką potliwość rąk, podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi, zaburzenia rytmu serca, zaburzenia pamięci krótkoterminowej.
Należy podkreślić, że mefedron może wywołać ostre stany psychotyczne. Trudno ocenić, jak zachowa się osoba, która zażyła narkotyk. Reakcje mogą być nieprzewidywalne – np. po wzięciu działki uzależniony doprowadzi do bójki lub zrobi sobie krzywdę (może nawet dojść do samobójstwa).
Efekty zażycia mefedronu pojawiają się bardzo szybko. Wystarczy kilka sekund, by organizm zaczął wytwarzać bardzo duże ilości dopaminy (odpowiedzialnej za pobudzenie i euforię), serotoniny (bezsenność, osłabienie apetytu) oraz proenkafiliny (działanie przeciwlękowe i przeciwbólowe).
Długotrwałe zażywanie mefedronu objawia się przede wszystkim zrujnowaną psychiką. Uzależnieni nie są w stanie wrócić do normalnego funkcjonowania. Świat bez mefedronu wydaje się szary, pozbawiony emocji, przepełniony trudnościami. Bardzo często u uzależnionych pojawiają się stany lękowe, urojenia i psychozy. Charakterystycznym objawem regularnego zażywania narkotyku jest także znaczny spadek wagi.
Warto podkreślić, że na niekorzystne objawy zażywania mefedronu nie trzeba długo czekać. Okres zjazdu (ostatnia faza po wzięciu narkotyku) jest bardzo nieprzyjemny. Pojawiają się nudności, przyspieszone bicie serca, ogólne osłabienie, bezsenność, brak apetytu, krwawienie z nosa, wysypki oraz stany depresyjne i paranoiczne. Jedyną ulgą wydaje się wzięcie kolejnej dawki. Znane są przypadki zgonu po zażyciu mefedronu. Spowodowane były nadmiernym podniesieniem ciśnienia tętniczego krwi, przez co dochodziło do wylewu.
Co ważne, mefedron to względnie nowa substancja, dlatego długotrwałe skutki jej zażywania nie są do końca jasne.
Należy odróżniać mefedron od metafedronu. Ten drugi to pochodna mefedronu, używana często jako zamiennik pierwszej substancji. Metafedron zaczął zdobywać popularność wówczas, gdy doszło do zdelegalizowania mefedronu w 2010 r. Kariera metafedronu skończyła się jednak równie szybko. Do delegalizacji substancji doszło w 2015 r.
Może również cię zainteresować: