Wirus HPV - szczepionka

Wirus HPV może prowadzić do rozwoju raka szyjki macicy - szczepionka może uchronić przed zakażeniem. Jak działa taka szczepionka i jak powinna być podawana?

Do zakażenia wirusem HPV najczęściej dochodzi przez kontakt seksualny genitalno-genitalny, oralno-genitalny lub przez zakażone ręce w trakcie styczności z narządami płciowymi. Możliwe jest też przeniesienie zakażenia HPV na noworodka w czasie porodu lub na dziecko w czasie bliskich kontaktów nieseksualnych np. w trakcie wspólnej kąpieli w wannie z zakażonym dorosłym. Każdy, zarówno mężczyzna, jak i kobieta, kto kiedykolwiek miał kontakt seksualny mógł ulec zakażeniu HPV.

Wirus HPV - szczepionka

Szczepionka przeciwko wirusowi HPV, czyli wirusowi brodawczaka ludzkiego,chroni przed rakiem szyjki macicy, a także przed kłykcinami kończystymi oraz – częściowo – przed nowotworami pochwy i sromu, za które wirus HPV odpowiada w ponad 50 proc. Z badań klinicznych wynika, że szczepionka przeciwko wirusowi HPV jest w 100 procentach skuteczna. Jednak szczepionkę należy przyjąć w odpowiednim czasie.

Szczepionka chroni przede wszystkim przed zakażeniem wirusem brodawczaka ludzkiego typu 6, 11, 16 i 18. To właśnie te typy wirusa (16 i 18) są odpowiedzialne za 70 procent przypadków zachorowania na raka szyjki macicy na świecie. Mimo że liczne badania potwierdzają wysoką skuteczność szczepionki, to żeby osiągnąć jak najlepsze efekty i naprawdę uchronić się przed rozwojem choroby nowotworowej musi być podana w określony sposób.

HPV szczepionka – dla kogo? Kiedy warto się zaszczepić?

Najlepszy moment na podanie szczepionki to wiek między 11 a 12 rokiem, czyli na parę lat przed rozpoczęciem życia seksualnego. Jednak w Polsce znaczne częściej tego typu szczepienie podaje się dziewczynkom między 13 a 18 rokiem. Trzeba jednak zaznaczyć, że szczepienie nie jest przeznaczone jedynie dla młodych dziewcząt. Szczepić mogą się kobiety oraz mężczyźni i chłopcy, który bardzo często nie mają świadomości, że wirus może być niebezpieczny także dla nich.

Szczepionka HPV – rodzaje szczepionek

Na Polskim rynku dostępne są trzy szczepionki. Wszystkie podawane w trzech dawkach i domięśniowo. Czym się od siebie różnią? Pierwsza z nich Cervarix chroni jedynie przed dwoma rakotwórczym typom wirusa, tj. HPV16 i HPV18. Siligard zapobiega zakażeniu aż czterem typom wirusa, w tym dwóm rakotwórczym typom HPV16 i HPV18 i dwóm typom HPV6 i HPV11 odpowiedzialnym za brodawki płciowe (kłykciny kończyste). Gardasil 9 działa przeciwko siedmiu rakotwórczym typom HPV (HPV16, 18, 31, 33, 45, 52 i 58) oraz dwóm typom HPV6 i HPV11 odpowiedzialnym za brodawki płciowe (kłykciny kończyste).

Po podaniu pierwszej dawki (zastrzyk robi się w ramię) trzeba odczekać 1-2 miesięcy i podać drugą. Trzecia podawana po pół roku od pierwszego szczepienia. Do wszystkich szczepień należy używać tej samej szczepionki, gdyż różnią się on od siebie składem. Aby szczepionka zadziałała i spełniła swoje zadanie należy ze wszystkimi trzema dawkami zmieścić się w przeciągu roku.

Mimo że szczepionka zapewnia ochronę na długie lata, nigdy nie można mieć całkowitej pewności, że nie dojdzie do zakażenia, dlatego każda kobieta, mimo szczepienia, powinna regularnie wykonywać badanie pod kątem raka szyjki macicy, czyli cytologię. 

Szczepionka HPV – cena

Cena za jedną dawkę zaczynają się od ok. 400 złotych. Jednak za szczepienie nie zawsze trzeba płacić z własnej kieszeni. Niektóre gminy finansują tego typu profilaktykę i można zaszczepić się za darmo.

Badania potwierdzają, że wszystkie trzy szczepionki są bezpieczne i można je łączyć z innymi szczepieniami. Mimo to ostateczna decyzja jak i kiedy podać szczepionkę zależy od lekarza, który podejmuje ją w oparciu o aktualną wiedzę medyczną i stan pacjenta.

HPV szczepionka - kto nie powinien być szczepiony?

Szczepionka przeciwko HPV to tzw. szczepionka zabite (czyli zawiera fragment zabitego wirusa), w ogromnej większości przypadków jest bardzo dobrze tolerowana, jednak niektóre problemy zdrowotne nie pozwalają na jej podanie .

Szczepionki HPV nie podaje się w sytuacji, gdy:

  • ogólny stan zdrowia pacjenta nie pozwala na zaszczepienie, np. pojawiła się wysoka gorączka, ostra infekcja (w takich sytuacjach należy szczepienie przełożyć na inny termin);
  • wystąpiła nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w szczepionce (przeciwwskazanie stałe), jeśli uczulenie pojawiło po podaniu pierwszej dawki, wtedy należy zrezygnować z dalszego szczepienia;

Jeśli doszło do rozwoju niewielkiego zakażenia, np.  górnych dróg oddechowych lub niewielka gorączka, można szczepić.

To również może cię zainteresować:

Więcej o: