Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Rakowiak to nie zespół rakowiaka
Rakowiak to nowotwór neuroendokrynny, który powstaje najczęściej w przewodzie pokarmowym, zwykle w jelicie cienkim, wyrostku robaczkowym i okrężnicy wstępującej. Czasem atakuje także płuca. Rakowiak przyjmuje postać nowotworu hormonalnie czynnego - znaczy to, że wydziela aktywne hormony (przede wszystkim serotoninę). Powstaje z jelitowych komórek neuroendokrynnych. Więcej o rakowiaku - jego przyczynach, objawach, metodach diagnostyki i leczenia - dowiesz się stąd. 10 procentom zachorowań na rakowiaka towarzyszy zespół rakowiaka.
> Przeczytaj: UKŁAD POKARMOWY (TRAWIENNY) - budowa, funkcje i najczęstsze dolegliwości
Zespół rakowiaka: co to jest?
Zespół rakowiaka powstaje przez substancje produkowane przez guzy czynne hormonalnie, czyli rakowiaki. Te substancje to przede wszystkim serotonina, histamina i bradykinina. Zespół rakowiaka wynika z rozsiewu nowotworu.
Klasyczny zespół rakowiaka można zdiagnozować wtedy, gdy nowotwór daje przerzuty do wątroby i występuje wada zastawkowa prawej części serca. Oprócz tego zespołowi rakowiaka towarzyszą charakterystyczne symptomy, za które odpowiada przede wszystkim serotonina. Dolegliwości pojawiają się w formie kilku-, kilkunasto- lub kilkudziesięciominutowych ataków. Napady pojawiają się w późnym stadium choroby.
Zespół rakowiaka: objawy
Objawy zespołu rakowiaka to:
- zaczerwienienie skóry, które może przejść w sinicę,
- poszerzone drobne naczynia krwionośne (teleangiektazja),
- rumieniowe obrzęki skóry,
- przyspieszenie rytmu serca (tachykardia),
- kołatanie serca,
- nagła wzmożona potliwość,
- zawroty głowy,
- bóle brzucha,
- biegunka,
- skurcze oskrzeli.
Ryzyko napadu zwiększają ostre potrawy, alkohol, stres, wysiłek fizyczny, ucisk guza oraz niektóre leki (przede wszystkim inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny, zwykle przyjmowane w roli leków antydepresyjnych).
Zespół rakowiaka: leczenie
Sam nowotwór, rakowiak, najskuteczniej leczy się metodami chirurgicznymi. Trzeba pamiętać o tym, że zespół rakowiaka pojawia się w zaawansowanym stadium choroby. Czasem możliwe jest jedynie leczenie łagodzące ataki.
