Przeciwciała przeciwtarczycowe

Zmiany w stężeniu TSH, czyli najważniejszego hormonu regulującego działanie tarczycy, dla większości stanowią podstawę do podejrzenia rozwoju choroby. Ponieważ gruczoł ten potrafi przysporzyć niemałych problemów, nie tylko pacjentom, ale i lekarzom by uniknąć błędów diagnostycznych konieczne jest potwierdzenie lub wykluczenie tzw. przeciwciał skierowanych przeciwko tarczycy.

Dołącz do Zdrowia na Facebooku!

Przy rozpoznawaniu schorzeń tarczycy oznacza się podstawowe hormony tarczycy tj. TSH i tzw. wolne hormony FT3 i FT4. Konieczne jest również przeprowadzenie badań pod kątem przeciwciał, które u osób z prawidłowo funkcjonującym gruczołem nie występują wcale. Do najlepiej poznanych i najczęściej oznaczanych należą anty-TSHR, anty-TPO, anty-TG, anty-NIS, anty-megalina.

Dlaczego są ważne i o czym świadczy ich obecność?

Choroba, stan zapalny bądź uwarunkowania genetyczne sprawiają, że organizm zaczyna traktować wydzielane przez tarczycę hormony jako zagrożenie. W oparciu o typ przeciwciała możliwe jest rozpoznanie przyczyny dolegliwości. W przypadku gdy w surowicy obserwuje się anty-TSHR można podejrzewać chorobę Gravesa-Basedowa. Przy schorzeniach o podłożu autoimmunologicznymi występuje niezwykle rzadko. Anty-TSHR skierowany jest przeciwko specyficznym komórkom, które "odbierają" i przekazują informację o obecność TSH w organizmie (więcej o TSH jego normach oraz znaczeniu i funkcjach przeczytasz tutaj ).

Przeciwciała anty-TPO oddziałują przede wszystkim na peroksydazę tarczycową. To jeden z enzymów uczestniczących w procesie syntezy hormonów tarczycy. Ich obecność obserwowana jest u osób z zapaleniem tarczycy, chorobą Hashimoto lub Gravesa-Basedowa. Ale nie tylko. Czasem zdarza się, że obecność tego rodzaju przeciwciał nie ma związku z zaburzeniem działania gruczołu. Wydzielanie anty-TPO bywa powiązane z reumatoidalnym zapaleniem stawów bądź cukrzycą. Więcej informacji o anty-TPO, ich znaczeniu i zagrożeniach jakie niosą przeczytasz tutaj .

Immunoglobulina anty-TG skierowana jest przede wszystkim przeciwko tzw. wolnym hormonom i uznawana jest za marker nowotworowy. Wydzielanie tego przeciwciała nie zawsze jednak jest wynikiem rozwoju raka. Najczęściej jego "produkcja" aktywowana jest przy chorobach autoimmunologicznych tarczycy tj. niedoczynność/nadczynności tarczycy, chorobie Gravesa-Basedowa, zapaleniu tarczycy lub chorobie Hashimoto.

Anty-NIS, podobnie jak wyżej opisane immunoglobuliny oddziałują na wolne hormony. Mimo że ich oznaczenie nie jest powszechne przy badaniu tarczycy to pojawiają się przede wszystkim u pacjentów z rakiem tarczycy.

Równie mniej znanym i rzadziej badanym przeciwciałem jest anty-megalina. Megalina to jeden z receptorów pokrywający tzw. komórki epitelialne, które m.in. chronią powierzchnię tarczycy.

Czytaj także:

Choroby tarczycy, a ciąża

Tarczyca - zawsze gorący temat

Rak rdzeniasty tarczycy

Choroba Gravesa - Basedowa

Kretynizm