Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Preparaty zawierające emolienty stosowane są u osób z uszkodzoną barierą naskórkową, czyli funkcją pozwalająca zatrzymać w skórze wszystkie cenne dla niej składniki (głównie wodę). Dodatkowo chronią ją przed szkodliwym działaniem czynników zewnętrznych. Nawet najdrobniejsze przerwanie zapory znacznie zwiększa ryzyko pojawienia się stanu zapalnego lub świądu. Emolienty stanowią także jeden ze składników kremów nawilżających przeznaczonych do bardzo suchej skóry , a także znacznie przyśpieszają gojenie się ran.
Emilient: jak działa?
Emolient to hipoalergiczna substancja. Najczęściej wytwarzana jest z oleju z konopi, który dodatkowo zawiera nienasycone kwasy omega 6 i 3 . W jego skład wchodzą także substancje hydrofoliowe - tworzące wodne emulsje i żele - polimery takie jak modyfikowane polisiloksany, tlenek etylu, alkohol winylowy. Czasem emolient uzupełnia się o polialkohole, organiczne hydroksykwasy, pochodne mocznika, gliceryny oraz niektóre substancje naturalne takie jak np. wazelina lub lanolina.
Pozwalają one natłuścić skórę i wytworzyć na jej powierzchni, warstwę, która ogranicza parowanie wody i zatrzymuje ją w komórkach. Nadaje skórze gładki i śliski wygląd, wchłania wilgoć z otoczenia, dzięki czemu skóra jest ciągle nawilżana. Emolienty najczęściej występują w trzech postaciach i w zależności od formy pełnią różne funkcje. Jako lotion, czyli kosmetyki o mlecznej konsystencji, jedynie zatrzymują wodę w skórze. Maści nadają jej gładkości. Najbardziej skuteczne są te w postaci kremu. Nawilżają, wygładzają oraz zatrzymują wodę w komórkach.
Emilient: sposób na zdrową skórę
Emolienty są szczególnie cenne przy leczeniu atopowego zapalenia skóry lub zmian skórnych wywołanych silną reakcją alergiczną organizmu. Bardzo często zdarza się, że stanowią uzupełnienie miejscowego leczenia przeciwzapalnego kortykosteroidami lub inhibitorami kalcyneuryny. W przypadku leczenia kortykosteroidami przyjmowanie emolientów może być niebezpieczne. Przy długim stosowaniu mogą przestać być tolerowane przez organizm i wywoływać dodatkowe podrażnienia np. wypryski lub, w przypadku atopowego zapalenia skóry, zaostrzenie choroby. Za wystąpienie podrażnień najczęściej odpowiadają glikol propylenowy, emulgatory i detergenty, np. sodowy siarczan laurylu, dodatki zapachowe i koloryzujące, konserwanty, niektóre kwasy tłuszczowe.
Mimo że do powikłań dochodzi stosunkowo rzadko, to skóra atopowa jest na nie bardziej narażona. U pacjentów z atopowym zapaleniem skóry źródłem nietolerancji może być nawet wazelina czy lanolina. Czasem podrażniają niektóre dodatki stosowane w produktach typowo kosmetycznych, jak witamina C , hydroksykwasy czy retinol. Jednym z powikłań jest alergia kontaktowa na jeden ze składników emolientu. Najczęstszymi alergenami są konserwanty (parabeny), substancje zapachowe, emulgatory, substancje pochodzenia roślinnego (np. olej arachidowy, białka owsa) czy lanolina.
Emilient: jak i kiedy stosować?
Środki nawilżające zawierające emolienty najlepiej wchłaniają się tuż po kąpieli, gdy skóra jest jeszcze wilgotna i miękka. Możliwe jest również przygotowywanie kąpieli z domieszką emolientów, należy jednak pamiętać by temperatura wody nie przekroczyła 37 stopni C i nie powinna być dłuższa niż 10-15 minut.
Kremy i maści powinny być wcierane 2-3 razy dziennie, na skórze utrzymują się do 6 godzin.
Czytaj także:
Piling, czyli zachęcamy skórę do odnowy
