Do skręcenia kostki dochodzi w skutek przeciążenia stawu. W większości przypadków jest wynikiem urazu mechanicznego np. spowodowanego upadkiem lub zbyt intensywnym wysiłkiem fizyczny (bardzo często stanowi konsekwencję złego przygotowania do treningu). Przy poważniejszych skręceniach może dojść nie tylko do naciągnięcia, czy nadwerężenia stawu, ale do całkowitego zerwania torebki stawowej.
Pierwszym objawem skręcenia jest ostry, przeszywający ból w kostce, który pojawia się niemal od razu po upadku lub nieprawidłowym ustawieniu stopy. Skręcona kostka bardzo szybko puchnie, niejednokrotnie pojawia się krwiak oraz obrzęk . Mimo że skręcenie kostki nie jest poważnych schorzeniem to leczenie go domowymi sposobami nie jest najlepszym rozwiązaniem. Dlatego konieczne jest jak najszybsze udanie się do lekarza specjalisty, najlepiej ortopedy lub chirurga. Na podstawie wywiadu oraz, w zależności od skali uszkodzenia kości, badania USG lub zdjęcia rentgenowskiego można potwierdzić diagnozę i zastosować odpowiednie leczenie.
Na skręcenie bardziej narażone są osoby otyłe, o słabej kondycji oraz te, które za szybko i zbyt intensywnie rozpoczynają uprawianie sportu. Częstą przyczyną urazów jest noszenie niewłaściwego obuwia.
Forma leczenia zależna jest od rodzaju i skali zwichnięcia. W pierwszym najłagodniejszym przypadku zaleca się jedynie chłodzenie stawu i ograniczenie ruchu. Drugi wariant wymaga, dodatkowo, ustabilizowania kostki. Aby uniknąć powikłań aparat powinien pozostać na nodze przez około 3 tygodnie. Za trzecim, a zarazem najpoważniejszym, wariantem najczęściej kryje się całkowite zerwanie torebki oraz więzadeł. Pacjenci zmuszeni są nosić stabilizator przez minimum 6 tygodni lub na unieruchomienie nogi w gipsie na ok. 3 tygodnie.
Zarówno w II, jak w III przypadku po zdjęciu stabilizatora lub gipsu zalecana jest rehabilitacja. Należy jednak pamiętać, że nawet prawidłowo zrośnięta kość nie oznacza całkowitego wyleczenia. Blisko 50proc. osób ze skręconą kostką w III wariancie cierpi na niestabilność stawu skokowego i kwalifikuje się do leczenia operacyjnego.
Chcesz się dowiedzieć więcej, coś Cię niepokoi, zapytaj lekarza