Do zwichnięcia stawu skokowego dochodzi na skutek nienaturalnego wygięcia lub ustawienia stawu. Uraz jest najczęściej konsekwencją niewłaściwego ustawienia stopy w czasie biegu lub marszu po nierównym terenie. Raz uszkodzona kostka częściej i dużo łatwiej ulega kolejnym zwichnięciom. Ten pozornie niegroźny uraz może poważnie uszkodzić nie tylko więzadła czy ścięgna stabilizujące kostkę, ale doprowadzić do pęknięcia kości w stawie. Powtarzające się zwichnięcia, mimo że szybciej się goją a odczuwalny ból jest mniejszy, niejednokrotnie wywołują krwawe wylewy do stawu, co może zakończyć się zwyrodnieniem całego stawu skokowego.
Zwichnięcie stawu skokowego objawy i diagnoza
Pierwszym objawem zwichnięcia stawu skokowego jest silny, przeszywający ból w kostce. Szybko puchnąca kostka niemal całkowicie uniemożliwia poruszanie. Zwichnięcie stawu skokowego potwierdza się w oparciu o wywiad z pacjentem, badanie fizykalne oraz, jeśli jest to konieczne, zdjęcie rentgenowskie stawu skokowego. Służy ono wykluczeniu ewentualnych, poważniejszych złamań.
Zwichnięcie stawu skokowego leczenie
Pierwszym etapem leczenia zwichnięcia stawu skokowego jest jak najszybsze nastawienie zwichniętej kostki, następnie jej unieruchomienie i ułożenie na podwyższeniu. Jeśli na skutek urazu doszło do zerwania ścięgna lub mięśnia wykonuje się zabieg operacyjny pozwalający zszyć zerwane tkanki.
Aby uniknąć kolejnych zwichnięć pacjentom zaleca się dodatkowe usztywnienie chorej kostki bandażem elastycznym lub opaską wzmacniającą. Osoby po urazie zmuszone są do noszenia sztywniejszego obuwia, na płaskiej podeszwie, które zapewni kostce stabilność nawet na nierównym terenie. Przed powrotem do poprzedniej aktywności i treningów nie można zapominać o prawidłowym rozciągnięciu wszystkich mięśni oraz stawów.
