Obecność antygenu D uzależniona jest od grupy krwi. Wytwarzany jest przez erytrocyty i w oznaczeniach kryje się pod czynnikiem Rh. Jeśli występuje oznacza się RH(+), jeśli go nie ma przy Rh stawiamy minus Rh(-). Brakiem tej szczególnej immunoglobuliny może się pochwalić zaledwie 15 proc. całej populacji. Immunoglobulina anty-D jest dziedziczona.
Konflikt serologiczny
Konflikt serologiczny jest szczególnym rodzajem reakcji immunologicznej organizmu. Choroba występuje przede wszystkim u kobiet w ciąży , głównie tych, które już wcześniej rodziły. Konflikt serologiczny nazywany również chorobą hemolityczną noworodków, dotyka panie z grupą Rh(-), uczulonymi na antygen D, które rodzą dziecko z tą właśnie immunoglobuliną, oznaczoną Rh(+). Reakcja występuje gdy choćby niewielka ilość krwi dziecka, przedostanie się do krwiobiegu matki np. przy przecieku płodowo-matczynym. W czasie trwania ciąży organizm matki chroni tzw. bariera łożyskowa.
W przypadku gdy czerwone krwinki dziecka Rh(+) trafią do układu krwionośnego matki, organizm kobiety zaczyna traktować je jak zagrożenie i wytwarza przeciwciała mające zwalczyć intruza. Przeciwciała IgG matki niszczą erytrocyty płodu co zazwyczaj kończy się niedokrwistością, uszkodzeniem płodu, a nawet poronieniem .
Anty-D
Aby uniknąć tego rodzaju powikłań podaje się immunoglobuliny anty-D. Stosowane powszechnie u kobiet w ciąży pozwalają niemal całkowicie wyeliminować konflikt serologiczny. Podawany jest także tuż po porodzie (nie później niż po 72 godzinach) oraz kobietom, które poroniły. Podstawowym zadaniem immunoglobulin anty-D jest nie dopuszczenie do produkcji przeciwciał przez matkę, w której krwiobiegu znalazła się krew dziecka. Dzięki czemu podczas karmienia piersią dziecko dostaje od matki jedynie bezpieczne i wzmacniające go substancje. Przy poronieniach ich regularne stosowanie pozwala zabezpieczyć kolejną ciążę i uniknąć straty dziecka.
