Poronienie

Poronienie to przedwczesne zakończenie ciąży przed 22. tygodniem (po 23. tygodniu mówi się o porodzie przedwczesnym). Zazwyczaj jest to reakcja organizmu kobiety na nieprawidłowości w rozwoju płodu. Większość poronień, do 10. tygodnia, pozostaje niezauważona. Poronienia mogą być samoistne, z przyczyn naturalnych lub sztuczne, czyli aborcje.

Rodzaje poronień

Poronienie całkowite

Poronienie całkowite występuje najczęściej przed 8. tygodniem ciąży. Następuje całkowite wydalenie obumarłego jaja płodowego.

Poronienie niecałkowite

Poronienie niecałkowite występuje po 8. tygodniu ciąży. Wydalana jest tylko część obumarłych elementów płodowych. Konieczne jest przeprowadzenie łyżeczkowania jamy macicy.

Poronienie zagrażające (abortus imminens)

Objawem jest niewielkie krwawienie, ból podbrzusza. Kanał szyjki macicy jest zamknięty. Najczęściej ciążę udaje się uratować, ale konieczne jest leżenie w łóżku, najlepiej w szpitalu. Przeprowadza się badanie USG oceniające rozwój płodu oraz badania poziomu hormonów koniecznych, by ciąża została utrzymana.

Poronienie w toku (abortus in tractu)

Do poronienia w toku dochodzi najczęściej po przeoczeniu pierwszych symptomów poronienia lub gdy podjęte leczenie w celu utrzymania ciąży nie przynosi rezultatów. Objawami poronienia w toku, którego zatrzymanie jest niemożliwe, są silne bóle i skurcze w podbrzuszu oraz intensywne krwawienie.

Poronienie zatrzymane (graviditas obsoleta)

Poronienie zatrzymane występuje w przypadku, gdy doszło już do obumarcia zarodka lub płodu, ale nie zostało ono wydalone z jamy macicy w ciągu 8. tygodni od momentu obumarcia.

Poronienie nawykowe (abortus habitualis)

Poronieniem nawykowym nazywa się następujące po sobie trzy lub więcej poronienie samoistne.

Poronienie szyjkowe (abortus cervicalis)

Poronienie szyjkowe występuje, gdy jajo płodowe pozostaje uwięzione w rozszerzonym kanale szyjki macicy. Zamknięte ujście szyjki uniemożliwia jego wydalenie.

Wczesne poronienie

Do wczesnego poronienia, do ok. 12 tygodnia, dochodzi bardzo często. Objawami są: krwawienie ze skurczami oraz ból w środkowej części podbrzusza. Czasami przez kilka dni obserwuje się plamienia lub kilkugodzinne ostre bóle w podbrzuszu.

Późne poronienia

Poronienie samoistne występujące między końcem pierwszego semestru oraz 20. tygodniem jest poronieniem późnym. Powodem zazwyczaj są komplikacje związane z łożyskiem lub inne dotyczące organizmu matki. Może dojść do przedwczesnego odklejenia łożyska, jego nieprawidłowego ułożenia, zaburzeń hormonalnych.

Wczesnym objawem są kilkudniowe brunatne upławy o specyficznym zapachu. Wymagają one bezwzględnej konsultacji z lekarzem. Dalej poronienie rozwija się jak poród (skurcze, odpływ płynu owodniowego itd.).