Dorosła glista ludzka może osiągnąć od 20-60 cm długości. Wzdłuż jej ciała biegną cztery podłużne linie. Część grzbietowa i brzuszna jest biała i cienka, zaś boczna - brunatna i gruba. Dorosła samica żyje w jelicie cienkim i dziennie może złożyć nawet 200 tysięcy jaj, które wydostają się wraz z kałem. Do organizmu człowieka ponownie trafiają poprzez zanieczyszczoną wodę np. w jeziorze, rzadziej w basenie. Gdy ponownie znajdą się organizmie żywiciela opuszczają jelito i kierują się w kierunku płuc. Po dotarciu do pęcherzyków płucnych dwukrotnie linieją. Następnie kierują się ku oskrzelom, aż do krtani i tchawicy, gdzie odruchowo połknięte ponownie trafiają do żołądka, a stąd do jelita gdzie pod dwóch miesiącach zaczynają się rozmnażać.
Glista ludzka wywołuje schorzenie nazywane glistnicą . Jej najbardziej charakterystycznymi objawami są ogólne osłabienie organizmu, zawroty głowy, obrzęki twarzy, nadmierna pobudliwość oraz reakcja alergiczna. W przypadku zakażenia mnogiego może dojść do całkowitej niedrożności jelita cienkiego.
