SARS

SARS (Severe Acute Respiratory Syndrome) był powodem światowej paniki. Możliwość pandemii została na razie zażegnana, ale choroba nadal jest powodem wielu zachorowań.

SARS to zespół ostrej niewydolności oddechowej, który rozpoznano po raz pierwszy w 2002 r. w Chinach. Wywołuje go koronowirus, powszechnie nazywany SARS.

Choroba bardzo szybko rozprzestrzeniła się na wszystkie kontynenty. Zachorować może każdy, bez względu na wiek i płeć. Jednak na zachorowania szczególnie narażone były osoby, które w ciągu poprzednich 10 dni miały kontakt z chorym na SARS lub powróciły z miejsc zwiększonego występowania choroby (np.: Chiny, Hongkong, Wietnam, Singapur).

Schorzenie może prowadzić do śmierci. Blisko 1/4 zachorowań kończy się podłączeniem do respiratora, ze względu na bark możliwości samodzielnego oddychania.

Do zakażenia dochodzi drogą kropelkową - przez kontakt z osoba chorą. Bierze się także pod uwagę zasadę "brudnych rąk", ponieważ wirus może przeżyć na przedmiotach nawet 48 godzin. Jest jednak wrażliwy na środki czyszczące.

Objawy

Okres inkubacji choroby wynosi 2-3 dni po zakażeniu, ale nie więcej niż 13 dni po nim.

W początkowym stadium SARS łatwo pomylić z grypą. Chory ma wysoką gorączkę (powyżej 38 st. C), bóle mięśni, osłabienie, kaszel, ból gardła, problemy żołądkowo-jelitiowe, duszności.

Diagnostyka

W rozpoznaniu SARS przeprowadza się badania krwi oraz RTG klatki piersiowej.

Leczenie

Podstawą leczenia jest izolacja chorego od innych ludzi. Podaje się antybiotyki stosowane przy zapaleniu płuc z uwzględnieniem nietypowych drobnoustrojów oraz w niektórych przypadkach leki przeciwwirusowe i przeciwzapalne. Niekiedy wykorzystuje się rybawirynę oraz glikokortykosteroidy. Czasem konieczne jest podawanie tlenu.

Więcej o: