SARS to zespół ostrej niewydolności oddechowej, który rozpoznano po raz pierwszy w 2002 r. w Chinach. Wywołuje go koronowirus, powszechnie nazywany SARS.
Choroba bardzo szybko rozprzestrzeniła się na wszystkie kontynenty. Zachorować może każdy, bez względu na wiek i płeć. Jednak na zachorowania szczególnie narażone były osoby, które w ciągu poprzednich 10 dni miały kontakt z chorym na SARS lub powróciły z miejsc zwiększonego występowania choroby (np.: Chiny, Hongkong, Wietnam, Singapur).
Schorzenie może prowadzić do śmierci. Blisko 1/4 zachorowań kończy się podłączeniem do respiratora, ze względu na bark możliwości samodzielnego oddychania.
Do zakażenia dochodzi drogą kropelkową - przez kontakt z osoba chorą. Bierze się także pod uwagę zasadę "brudnych rąk", ponieważ wirus może przeżyć na przedmiotach nawet 48 godzin. Jest jednak wrażliwy na środki czyszczące.
Objawy
Okres inkubacji choroby wynosi 2-3 dni po zakażeniu, ale nie więcej niż 13 dni po nim.
W początkowym stadium SARS łatwo pomylić z grypą. Chory ma wysoką gorączkę (powyżej 38 st. C), bóle mięśni, osłabienie, kaszel, ból gardła, problemy żołądkowo-jelitiowe, duszności.
Diagnostyka
W rozpoznaniu SARS przeprowadza się badania krwi oraz RTG klatki piersiowej.
Leczenie
Podstawą leczenia jest izolacja chorego od innych ludzi. Podaje się antybiotyki stosowane przy zapaleniu płuc z uwzględnieniem nietypowych drobnoustrojów oraz w niektórych przypadkach leki przeciwwirusowe i przeciwzapalne. Niekiedy wykorzystuje się rybawirynę oraz glikokortykosteroidy. Czasem konieczne jest podawanie tlenu.
