Pleśniawki należą do schorzeń jamy ustnej. Wywołuje je zakażenie grzybem z rodzaju Candida. Ryzyko pojawienia się pleśniawek jest większe u osób z osłabioną odpornością, niedoborem witamin, po terapii antybiotykowej oraz sterydowej.
Także stosowanie środków antykoncepcyjnych może sprzyjać rozwojowi pleśniawek. Pleśniawki mogą być też efektem złej higieny jamy ustnej, przewlekłych stanów zapalnych jamy ustnej, noszenia protez zębowych oraz palenia.
Pleśniawki mają postać miękkich białych plamek, które krwawią przy próbie ich oderwania. Najczęściej pojawiają się na języku i podniebieniu
Stosuje się miejscowo preparaty przeciwgrzybiczne. Jeśli nie są skuteczne lekarz dermatolog przepisuje preparaty doustne. Leki powinny być stosowane jeszcze przez dwa tygodnie po zniknięciu objawów.
Dzieci mogą zarazić się grzybem Candidia poprzez dotkanie, wkładanie do buzi przedmiotów zarażonych, kontakt z osoba zakażoną. Do zakażenie noworodka może dojść także w trakcie porodu.
Najbardziej narażone na pojawienie się pleśniawek są dzieci z obniżona odpornością, po kuracji antybiotykowej, wcześniaki lub dzieci matek chorujących w czasie ciąży na drożdżakowi zakażenie pochwy.
Biały, grudkowaty nalot na języku, podniebieniu i błonach śluzowych jamy ustnej dziecka. Po przetarciu gazikiem nalot znika, ale zaraz pojawia się z powrotem. Z czasem zmiany powiększają się i tworzą jednolity kożuszek wewnątrz jamy ustnej dziecka. Maluch może mieć problemy z jedzeniem. Nie leczony grzyb atakuje inne części organizmu: przełyk, krtań czy też oskrzela.
Leczenie pleśniawek u dziecka nie jest trudne, ale najlepiej skonsultować je z lekarzem pediatrą. Lekarz dostosuje odpowiedni lek do wieku i stanu dziecka. Potem należy przepisanym środkiem (np. Aphtin lub Nystatyna w płynie) pędzlować jamę ustną dziecka tak długo jak zalecił lekarz.
Aby zapobiec pleśniawkom u dzieci należy dbać o higienę, pamiętać o sterylizacji butelek i smoczków, wymienić stary smoczek na nowy, myć brodawki przed i po karmieniu.
Czytaj także: