Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Włosogłówczyca, jak bywa nazywana, wywoływana jest przez włosogłówki ludzkie. Nicień ten najczęściej przedostaje się do ludzkiego organizmu wraz z zanieczyszczoną wodą lub niedokładnie oczyszczonymi warzywami bądź owocami. W skrajnych przypadkach pasożyt przenosi się do nowego żywiciela podczas stosunku seksualnego. Choć najbardziej upodobał sobie ciepły i wilgotny klimat można się nim zarazić niemal w każdym miejscu na świecie.
Pierwsze oznaki zakażenia mogą się aktywować nawet po pięciu latach od zakażenia, a czasem schorzenie przebiega całkowicie bezobjawowo. Tym, co odróżnia trichuriozę od większości chorób pasożytniczych to, to, że pasożyt zamiast w jelitach zamieszkuje odbytnice. Bardzo rzadko obserwowany jest w jelicie grubym.
Trichurioza - objawy
Towarzyszące zakażeniu objawy są na tyle niespecyficzne, że bardzo często kojarzone są z chorobą jelit, przede wszystkim z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego. Do dolegliwości, które powinny wzbudzić szczególną uwagę należą częste, luźne stolce, zazwyczaj z domieszką krwi lub śluzu. Pacjenci bardzo często skarżą się na bóle głowy, wymioty, znaczne osłabienie, wzdęcia. Nie mają apetytu, brakuje im witamin i szybko tracą na wadze.
Obecność nicienia w ciele, szczególnie małego dziecka, prowadzi do częstych utrat świadomości. Mogą także pojawić się drgawki, kolki, zaburzenia snu czy nadpobudliwość. Niejednokrotnie zakażenie sprzyja zapaleniu wyrostka robaczkowego, zmianom wrzodowym w układzie pokarmowym oraz anemii.
Trichurioza - diagnoza
Najskuteczniejszą metodą diagnozowania włosogłówczycy są wymaz z odbytnicy i badanie kału. Próbki pobiera się w czasie badania kolposkopowego. Aby potwierdzić chorobę oraz poznać skalę zmian wykonuje się tzw. test metodą Kato i Miury. Ten rodzaj rozmazu kału polegającego na prześwietleniu próbki z pomocą gricerolu pozwala określić ilość jaj pasożyta w próbce. Jeśli jest ich ok. jednego tysiąca na gram kału mówi się o lekkim zakażeniu, w przypadku gdy ich liczba przekracza 10 tysięcy mówi się o bardzo ciężkiej postaci choroby.
Leczenie
Podobnie jak przy większości tego typu schorzeń stosuje się leki przeciwpasożytnicze. Niekiedy terapię uzupełnia się suplementami z żelazem. Po zakończeniu leczenia konieczne jest oczyszczanie organizmu z toksyn i wszelkich zanieczyszczeń. Takie zabiegi należy wykonywać minimum dwa razy w roku.
