Malaria (zimnica) objawy, leczenie, profilaktyka

Malaria jest chorobą tropikalną. Można się nią zarazić się poprzez ukąszenie samicy komara, zainfekowaną igłę lub przez transfuzję zarażonej krwi.

Występuje w Afryce Środkowej i Południowej, Ameryce Centralnej, Południu Azji, Oceanii, południu USA oraz śródziemnomorskich krajach Europy. Rocznie odnotowuje się 300-500 mln nowych zachorowań i 1,5 do 2,7 mln zgonów.

Malaria wywoływana jest przez cztery rodzaje zarodźców malarii: zarodziec sierpowaty Plasmodium falciparum, zarodziec ruchliwy Plasmodium vivax, zarodziec owalny Plasmodium ovale i zarodziec pasmowy Plasmodium malariae.

Malarię u człowieka najczęściej powoduje zarodziec ruchliwy i sierpowaty. Ten ostatni jest przyczyną ciężkich postaci malarii i często kończy się śmierci. Na zachorowanie najbardziej narażone są dzieci do 5 roku życia oraz kobiety w ciąży mieszkające na terenach malarycznych oraz osoby podróżujące m.in. z Europy.

Chorobą można zarazić się poprzez ukąszenie samicy komara, zainfekowaną igłą lub przez transfuzję zarażonej krwi. Zarodźce malarii przenoszą się do wątroby, dostają do wnętrza erytrocytów i tam rozmnażają. Proces ten prowadzi do niszczenia czerwonych krwinek i w konsekwencji większości objawów malarii.

Okres inkubacji choroby jest zależny od rodzaju zarodźca malarii, np. zarodziec pasmowy rozmnaża się do 50 dni. W większości przypadków choroba daje o sobie znać po 1-2 tygodniach od zarażenia. Przyjmowanie leków przeciwmalarycznych w przeszłości także może opóźnić proces rozwoju choroby.

Malaria: objawy

Pierwszym objawem malarii są napadowe dreszcze oraz bardzo wysoka gorączka (nawet powyżej 40 st. C. Następnie pojawiają się mocne pocenia i nagły spadek temperatury ciała. Towarzyszą im bóle głowy, nudności, wymioty i czasami biegunka, ogólne osłabienie organizmu, bóle mięsni i stawów. Często zachodzi także do zaburzeń świadomości.

Malaria: leczenie

W leczeniu malarii stosuje się leki: chlorochinę, meflochinę, chininę, prymachinę, doksycyklinę oraz odpowiednio dostosowane leki skojarzone. Leczenie powinno być prowadzone wyłącznie pod nadzorem lekarza z kliniki zajmującej się medycyną tropikalną, ponieważ leki na malarię mogą mieć niebezpieczne dla organizmu skutki uboczne.

Malaria może prowadzić do wielu powikłań, np.: niedokrwistości, malarii mózgowej, skazy krwotocznej, ostrej niewydolności oddechowej, wstrząsu, niewydolności nerek, obrzęku płuc.

Malaria: profilaktyka

W leczeniu malarii niezwykle ważne jest szybkie leczenie chorych ludzi, ponieważ są oni potencjalnym źródłem zakażenia. Kraje zagrożone malarią prowadzą walkę z komarami poprzez osuszanie bagien i niszczenie komarów środkami chemicznymi. Przebywając na terenach malarycznych należy przyjmować profilaktycznie leki przeciwmalaryczne przed, w trakcie i tydzień po powrocie. Leki te muszą być skonsultowane z lekarzem.

Czytaj także:

Węgorczyca