Wirus febry jest przenoszony przede wszystkim przez komary. Po uk±szeniu wirus ¿ó³tej febry dociera do naczyñ limfatycznych serca, w±troby, nadnerczy i mi±¿szu w±troby. Najwiêcej gromadzi siê go we krwi.
Po 3-5 dniach rozwoju bezobjawowego choroba pojawiaj± siê nagle uporczywe bóle g³owy, gor±czka, nudno¶ci oraz wymioty. Towarzyszy im ogólne os³abienie oraz bóle miê¶ni.
Dobê pó¼niej stan ulega poprawie, ale u czê¶ci chorych jest to poprawa pozorna. Dochodz± krwawienia z nosa, gard³a oraz krwawienia wewnêtrzne. Miêdzy pierwszym i trzecim dniem choroby do³±cza siê ¿ó³taczka.
7-10 dni po pogorszeniu stanu pacjenta dochodzi do ¶mierci ok. 20-50 proc. chorych. Przebyta choroba daje ca³kowit± odporno¶æ organizmu na zaka¿enie.
Nie ma lekarstwa na ¿ó³t± febrê. Leczenie jest objawowe. Chorzy na ¿ó³t± febrê s± do¿ylnie nawadniani, zwalcza siê tak¿e nadci¶nienie têtnicze lub dializuje siê pacjenta, kiedy pojawi± siê problemy z nerkami.
W leczeniu bardzo ciê¿kich przypadków stosuje siê lek przeciwwirusowy -rybawirynê. Jest on do¶æ skuteczny, ale pod warunkiem, ¿e zostanie podany w pierwszych piêciu dniach choroby.
Najskuteczniejsz± form± ochrony przed zachorowaniem na ¿ó³ta febrê jest szczepionka, która daje odporno¶æ na 10 lat. Pamiêtaæ jedynie nale¿y, ¿e aby by³a skuteczna, musi byæ podana na 10 dni przed wyjazdem do kraju zagro¿onego wystêpowaniem ¿ó³tej febry.
W Polsce mo¿na zaszczepiæ siê w ¶ci¶le wytypowanych stacjach sanitarno-epidemiologicznych, np. Instytucie Medycyny Tropikalnej.
Chcesz siê dowiedzieæ wiêcej, co¶ Ciê niepokoi, zapytaj lekarza