Psychiatra, w przeciwieństwie do psychologa czy psychoterapeuty, jest specjalistą medycyny, po studiach medycznych i może przepisywać leki. Bywa, że zarazem jest psychoterapeutą i prowadzi zajęcia (indywidualne i grupowe), ale zasadniczo odpowiada za postawienie diagnozy i dobranie właściwego, w tym farmakologicznego, leczenia. By umówić się do psychiatry, nie potrzebujesz skierowania od lekarza pierwszego kontaktu. Bywa jednak, że na wizytę trzeba długo czekać. Chociaż w Polsce narosło sporo mitów wokół zawodu psychiatra i mnóstwo osób potrzebujących pomocy unika gabinetu tego lekarza, jak ognia, możemy mówić już o epidemii zaburzeń psychicznych, więc specjaliści są oblegani. (Więcej na ten temat: Plaga zaburzeń psychicznych u Europejczyków ).
Zadaniem psychiatry jest przede wszystkim niesienie pomocy cierpiącym z powodu zaburzeń i chorób psychicznych. To nieprawda, że leczy jedynie "wariatów", których prędzej czy później wsadza w kaftan bezpieczeństwa i karetkę do szpitala psychiatrycznego.
"Problemy z głową" niewiele różnią się od tych, które atakują inne narządy. Czasem rozpoznanie wymaga przeprowadzenia dodatkowych badań, wypełnienia kwestionariusza, zwykle podstawą diagnozy jest po prostu rozmowa. Lekarz psychiatra dobiera odpowiednie leczenie, pozwalające wyeliminować problem, bądź przynajmniej złagodzić objawy i przebieg choroby. Działa więc podobnie, jak alergolog, gdy ten zajmuje się pokonaniem skutków uczulenia, czy pulmonolog, kiedy dobiera leki przy przewlekłym nieżycie oskrzeli. Rzecz w tym, że nasz mózg to centrum dowodzenia, więc szczególnie zasługuje na naszą troskę. Tymczasem wstydzimy się problemów, a jeszcze bardziej szukać pomocy.
Rozważ konieczność skorzystania z pomocy psychiatry, gdy nagle zewnętrzny świat wydaje ci się obcy, wrogi. Nie bagatelizuj stanu, gdy życie przestaje cię cieszyć, lekceważysz wszystko, co dotąd stanowiło jego treść, nie masz ochoty wstać z łóżka, pojawiają się zaburzenia łaknienia bez wyraźnej przyczyny. Przyglądaj się najbliższym. Wyraźna zmiana w zachowaniu (niespodziewane zamknięcie się w sobie czy wręcz przeciwnie: hiperaktywność, czy szokujące fantazje i przekonania o nieznanym pochodzeniu) wymaga reakcji. Spróbuj przekonać do konsultacji lekarskiej. Lekarz zdrowego leczył nie będzie. Wyjątkowo opornych warto chociażby namówić na konsultację psychologiczną. Psycholog być może okaże się skuteczniejszy w namawianiu na wizytę u psychiatry.
Periodontolog, diabetolog, flebolog i inni, czyli ABC specjalności lekarskich
