Inhalacja to jedna z lepszych i bardziej skutecznych metod leczenia chorób układu oddechowego. Do tej pory leczenie z użyciem nebulizatora możliwe było tylko w szpitalu. Mniejsze urządzenia tego typu, wykorzystywane są powszechnie w leczeniu astmy . Dzięki nim pacjent może sam ustalać dawki i aplikować lek w sytuacjach gdy jest mu niezbędny, bez konieczności wizyty u lekarza czy w szpitalu.
Co to jest nebulizacja?
Nebulizacja to rodzaj zabiegu medycznego, przypominającego inhalację. Celem kuracji jest przyśpieszanie działania podawanego leku. Najczęściej jest on aplikowany za pomocą specjalnego urządzenia. Lek w postaci płynnej może być podawany choremu w postaci doustnej inhalacji, poprzez rurkę intubacyjną lub otwór tracheotomijny bezpośrednio do oskrzeli oraz płuc. Ten rodzaj aplikacji leków pozwala nie tylko przyśpieszyć jego działanie, ale ograniczyć ilość podawanych dawek, a tym samym zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań.
Ilość oraz miejsce, przez które lek będzie aplikowany zależny jest od rodzaju aparatu oraz wielkości rozpylanych kropel. Jeśli ich rozmiar nie przekracza 2 - 5? m, lek podawany jest przez tchawice lub oskrzela . W przypadku gdy ich wielkość nie przekracza 0,5 - 2 ?m, lepiej wchłoną się przez pęcherzyki płucne. Najczęściej podawanym w ten sposób lekami są sól fizjologiczna, leki mukolityczne, środki rozszerzające drogi oddechowe (np. adrenalina) oraz przeciwzapalne.
Jak wygląda zabieg?
Inhalacja jest zabiegiem całkowicie bezpiecznym, bezbolesnym i trwa od 10 do 20 minut. Niezależnie od tego gdzie jest wykonywany, pacjent siada wygodnie i zakłada na twarz maseczkę lub, jeśli urządzenie ma ustnik, szczelnie obejmuje go ustami. Po upewnieniu się, że przylega on szczelnie do twarzy włącza się urządzenie podające lek w postaci aerozolu. Wdechy powinny być spokojne i głębokie. Jeśli chory w czasie inhalacji przyjmuje sterydy powinien pamiętać o dokładnym wypłukaniu ust, gdy używa ustnika, a w przypadku maseczki - o umyciu twarzy po skończeniu zabiegu.
Kiedy jest wykonywana?
Nebulizacja wykorzystywana jest przede wszystkim w leczeniu chorób dróg oddechowych. Najczęściej stosuje się u chorujących na:
- przewlekłe i nawracające zapalenia oskrzeli
- rozstrzenie oskrzeli
- mukowiscidoza - postać płucna
- stany po zapaleniach płuc - szczególnie po przewlekłych lub ze skłonnością do nawrotów
- zakażenia grzybicze układu oddechowego
- stany przed i po zabiegach chirurgicznych w obrębie dróg oddechowych
- przewlekły nieżyt nosa i gardła: zanikowy, naczynioruchowy oraz przerostowy (w fazie początkowej)
- przewlekłe, nieswoiste stany zapalne nosa, gardła i krtani z obecnością wydzieliny
- alergiczny nieżyt nosa
- nawracające i przewlekłe stany zapalne zatok przynosowych
- przewlekły nieżyt krtani: zanikowy, przerostowy oraz stany wyczerpania głosowego
- grzybice jamy ustnej, gardła i krtani
- stany pooperacyjne, np. po resekcji przegrody nosa, usunięciu polipów, zabiegach w obrębie nosa i zatok obocznych
Kiedy nie można go wykonać
Mimo że zabieg jest jednym z lepszych i bezpieczniejszych sposobów aplikowania leków nie zawsze można go wykonać. Odradza się go osobom chorującym na ciężką niewydolność serca, z niewydolnością oddechową, z przewlekłymi chorobami układu oddechowego oraz tym pacjentom, u których pojawia się krwawienie z dróg oddechowych.
Chcesz się dowiedzieć więcej, coś Cię niepokoi, zapytaj lekarza
Czytaj także:
Szczepić się przeciw grypie? Mam uzasadnione wątpliwości!
