Szacuje się, że nietrzymanie moczu dotyka 30-35 proc. pań po 45 roku życia. W grupie zwiększonego ryzyka znajdują się: kobiety w czasie menopauzy, pacjenci po zabiegach operacyjnych układu moczowo - płciowego, chorzy z zapaleniem pochwy, udarem mózgu, stwardnieniem rozsianym, kamicą nerkową, chorobą Parkinsona, chorobą Alzheimera, cukrzycą, przerostem prostaty. Także alkoholicy i osoby przyjmujący leki moczopędne.
Nietrzymanie moczu jest chorobą, która niesie za sobą społeczne skutki. Chorzy często rezygnują z życia społecznego, co prowadzi do stanów depresyjnych. Ponadto skóra narażona na ciągłe działanie moczu reaguje stanem zapalnym i przebarwieniami.
Rodzaje nietrzymania moczu:
- Uczucie parcia przy małej ilości moczu w pęcherzu;
- Wysiłkowe nietrzymanie moczu występuje, gdy osłabione są mięśnie miednicy, podczas kichania, kaszlu, podnoszenia ciężkich przedmiotów;
- Mieszana łącząca dwie powyższe formy;
- Częste wydalanie moczu spowodowane zwężeniem cewki moczowej. Częstsze u mężczyzn z powodu przerostu prostaty;
- Odruchowe nietrzymanie moczu spowodowane nieprawidłowościami w funkcjonowaniu układu nerwowego;
- Pozacewkowe nietrzymanie moczu spowodowane wadliwym wrodzonym połączeniem przewodów moczowych
Leczenie
Rozpoznanie choroby może przeprowadzić lekarz rodzinny, ale specjalistyczną opiekę prowadzi lekarz ginekolog lub urolog.
Podjęcie leczenia wymaga przeprowadzenia dokładnego wywiadu lekarskiego, zrobienia podstawowych badań: badania ogólnego, posiewu moczu, stężenia kreatyniny i mocznika w surowicy krwi, USG i innych badań specjalistycznych.
Leczenie zależne jest od rodzaju choroby. Może być zachowawcze lub chirurgiczne. W leczeniu zachowawczym wykorzystuje się fizykoterapię (np. elektrostymulacja i zabiegi z wykorzystaniem pola magnetycznego), farmakoterapię (leki hormonalne lub antycholinergiczne) i ćwiczenia.
Najbardziej znanym ćwiczeniem wzmacniającym mięsnie miednicy jest ćwiczenie mięśni Kegla. Pacjent zaciska mięśnie pochwy i odbytu na 8-10 sekund i powtarza tę czynność przez ok. 20 min.
Leczenie operacyjne obejmuje: plastykę krocza, pochwy lub cewki moczowej.
