- zmniejszenie ilości oddawanego moczu, ciemne zabarwienie moczu
- pienienie się moczu (w stadium przewlekłym)
- pieczenie i ból przy oddawaniu moczu
- obrzęki, zwłaszcza charakterystyczne wokół oczu, wzrost ciśnienia krwi
Infekcje, zwłaszcza bakteryjne (często wywołane przez paciorkowce, np. anginy). Reakcja na zakażenie może np. wywołać powstanie przeciwciał reagujących z komórkami śródbłonka naczyń krwionośnych w kłębuszkach nerki.
Najwyższe u dzieci w wieku 2-12 lat przebywających w dużych skupiskach (np. w przedszkolach); osób cierpiących na przewlekłe choroby zapalne, osób mających kontakt z chorymi na szkarlatynę i różę.
Badanie moczu i krwi, biopsja nerki, USG nerek, dobowy pomiar ilości oddawanego moczu, oznaczenie w krwi miana przeciwciał ASO (przeciw paciorkowcom), badanie poziomu kreatyniny
oraz wykluczające inne schorzenia, zwłaszcza u młodych kobiet (np. toczeń układowy ).
Nadciśnienie tętnicze, ostra niewydolność krążenia, ostra i przewlekła niewydolność nerek, zatory żył.
Antybiotyki, leki sterydowe lub immunosupresyjne, obniżające ciśnienie, przeciwzakrzepowe i moczopędne; w ciężkim stanie - dializy, leżenie w łóżku, ograniczenie soli i białka w diecie .