Uszkodzenie tkanki mięśniowej prowadzi do pojawienia się we krwi mioglobiny, białka pochodzenia mięśniowego, odpowiedzialnego za transport tlenu. Jego filtracja przez kłębuszki nerkowe może doprowadzić do ostrej niewydolności nerek. Do tego typu powikłania dochodzi najczęściej na skutek niewłaściwego leczenia. Problemy z nerkami występują u niemal 40 proc. wszystkich chorych.
Objawy
Rabdomioliza w początkowej fazie nie daje żadnych objawów. Dopiero gdy u chorego pojawiają się problemy z nerkami udaje się postawić prawidłową diagnozę.
Rabdomioliza najczęściej występuje jako powikłanie lub objaw innego schorzenia. Uszkodzenie tkanek może towarzyszyć:
- zaburzeniom wodnym lub elektrolitowym (np. hipokaliemia, czyli zbyt niskie stężenie potasu we krwi)
- złośliwym zespołom neuroleptycznym (zazwyczaj wskutek podawanych leków lub po znieczuleniu)
- zapaleniu wielomięśniowemu lub zapaleniu skórno-mięśniowemu
- hipertemii (podwyższona temperatura ciała)
- zespołowi zmiażdżenia
- niedokrwieniu mięśni, zakażeniu (np. wirusem grypy), oparzeniu
- zatruciu tlenkiem węgla
Rabdomioliza może pojawić się u osób borykających się z uzależnieniem od alkoholu lub narkotyków. Bywa też konsekwencją stosowania niektórych leków (teofilina, farmaceutyki obniżające poziom lipidów we krwi , statyny).
Diagnoza
Przy rozpoznaniu w pierwszej kolejności oznacza się stężenie enzymów mięśniowych CPK oraz LDH. Pierwszy z nich, kinaza kreatynowa bierze udział w procesach bioenergetycznych w komórkach. Jego wysokie stężenie oznacza uszkodzenie tkanek. LDH to enzym występujący głównie w wątrobie. Odpowiada za procesy bioenergetyczne oraz łączenie cukrów. Zaburzenia w jego obrębie mogą uszkadzać tkanki mięśniowe. Konieczna jest kontrola poziomu wapnia
we krwi oraz badanie moczu pod kątem zawartości białka.
Leczenie
Leczenie rabdomiolizy ogranicza się do łagodzenia objawów choroby oraz próby zatrzymania jej dalszego rozwoju. Podawane są płyny, które mają zapewnić prawidłowe funkcjonowanie wszystkich procesów związanych z wydalaniem moczu. Celem leczenia jest nie doprowadzenie do wystąpienia powikłań. Dla chorych na rabdomiolizę szczególnie niebezpieczna jest hiperkalcemia, kwasica oraz podwyższony poziom kwasu moczowego. Jeśli leczenie doraźne nie przynosi efektów, chory musi być poddawany dializie .
Czytaj także:
Wielotorbielowate zwyrodnienia nerek
