Podwyższony cukier - objawy, których nie można lekceważyć. Kilka prostych zasad pomoże go obniżyć

Poziom cukru we krwi to jeden z ważniejszych parametrów, które należy badać regularnie. Odchylenia od normy zawsze należy skonsultować z lekarzem, ponieważ mogą być zwiastunem poważniejszych schorzeń. Do zbadania cukru powinny nas też skłonić pewne symptomy. Po czym rozpoznać podwyższony cukier? Objawy to m.in. zmęczenie czy bóle głowy, ale nie tylko.

Więcej tematów zdrowotnych znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl.

Podwyższony cukier oznacza, że w naszym organizmie dzieje się coś, co zaburza prawidłową pracę gospodarki węglowodanowej. Nie można lekceważyć takich wahań, ponieważ mogą być zwiastunem stanu przedcukrzycowego, który powinien być dla nas sygnałem ostrzegawczym - może bowiem, ale nie musi, prowadzić do rozwoju cukrzycy. Jak rozpoznać, że poziom cukru może być podwyższony? Jest kilka rzeczy, na które warto zwrócić uwagę.

Zobacz wideo Cukrzyca u dzieci - objawy i leczenie

Podwyższony cukier. Objawy

Zbyt wysokiemu poziomowi cukru mogą towarzyszyć następujące objawy:

  • zmęczenie,
  • senność,
  • zwiększone pragnienie,
  • ból głowy,
  • częstomocz,
  • problemy z koncentracją,
  • pogorszenie widzenia,
  • utrata masy ciała.

Jeżeli zauważymy u siebie powyższe symptomy, powinniśmy umówić się na pobranie krwi w placówce medycznej, aby zbadać poziom cukru. Wyniki powinny zostać zinterpretowane przez lekarza, który oceni, czy konieczne jest wdrożenie dalszego postępowania i jakie powinny być następne kroki. Cukier warto jednak badać regularnie, a nie tylko wtedy, kiedy poczujemy, że coś może być nie tak. Dzięki temu będziemy spokojniejsi i jest szansa, że jeśli w naszym organizmie zacznie się dziać coś niepokojącego, zorientujemy się na jeszcze wczesnym etapie rozwoju ewentualnego schorzenia.

Leczenie stanu przedcukrzycowego opiera się wyłącznie na zmianie stylu życia i sposobu odżywiania Stan przedcukrzycowy: jakie są jego objawy oraz na czym polega leczenie?

Podwyższony cukier. Przyczyny

Podwyższony cukier jest zwykle skutkiem nieprawidłowej diety oraz zbyt małej (lub zerowej) aktywności fizycznej. Często pojawia się również u osób, które zmagają się z nadwagą lub otyłością. Warto więc wprowadzić takie zmiany w swojej diecie, aby była jak najbardziej zbilansowana, oraz zadbać o ruch. To wpłynie pozytywnie również na masę ciała. 

Jakich zasad żywieniowych należy się trzymać?

  • jeść 4-5 posiłków dziennie w regularnych odstępach czasowych (co około 3-4 godziny),
  • regularnie się nawadniać,
  • unikać tłustych potraw, słodyczy oraz produktów przetworzonych,
  • zadbać o to, by w diecie znalazł się błonnik, który zmniejsza wchłanianie się glukozy oraz usprawnia proces trawienia węglowodanów,
  • spożywać węglowodany złożone w równych odstępach czasu, aby zapobiec skokom glukozy,
  • pamiętać o regularnym jedzeniu warzyw.

Nieleczeni hiperglikemia może doprowadzić m.in. do choroby wieńcowej oraz zaćmy  Hiperglikemia (za wysoki poziom cukru): przyczyny, objawy

Poziom cukru we krwi. Normy

Prawidłowy poziom cukru we krwi mierzony na czczo u zdrowego człowieka powinien mieścić się w zakresie 70-99 mg/dl. Gdy stężenie jest większe, ale nie przekracza wartości 125 mg/dl, mówi się o nietolerancji glukozy. W takiej sytuacji, pacjent powinien wdrożyć odpowiednią dietę. Jeśli jednak przekracza 125 mg/dl, lekarz zazwyczaj zleca wykonanie dodatkowych badań w celu zdiagnozowania cukrzycy. Z kolei po posiłku norma u zdrowego, dorosłego człowieka wynosi do 140 mg/dl.

Glukometr to urządzenie, dzięki któremu osoba chora na cukrzycę może szybko i skutecznie sprawdzić poziom cukru we krwi Poziom cukru na czczo. Jaki jest prawidłowy?

Badanie poziomu cukru we krwi. Pacjenci po 60. roku życia. Poziom cukru a wiek. Jaki powinien być u osób starszych?

Nieco inaczej wygląda to u osób starszych. Poziom na czczo powinien wynosić od 70 (80 według innych danych) do 99 mg/dl, zaś górna granica normy po posiłku nie powinna być wyższa niż 160-180 mg/dl. Niestety, ze względu na naturalne procesy starzenia się organizmu wzrasta oporność tkanek na działanie insuliny, jak również zmniejsza się jej wydzielanie, co wpływa na pojawienie się zaburzeń w poziomie cukru we krwi. 

Więcej o: