Stan przedcukrzycowy to taki stan, gdy w organizmie występuje zbyt duże stężenie cukru, jednakże nie kwalifikuje się to jeszcze do cukrzycy. Stanu tego nie można bagatelizować, ponieważ w przypadku wystąpienia jego objawów, ryzyko zachorowania na tę chorobę zwiększa się od 3 do 10 razy. W związku z tym, że cukrzyca to choroba nieuleczalna, która może zakończyć się śmiercią (najczęstsze powikłania występują na tle sercowo-naczyniowym), w przypadku zdiagnozowania stanu przedcukrzycowego, należy natychmiast podjąć kroki, zapobiegające rozwojowi samej cukrzycy.
Bardzo często we wczesnym etapie stanu przedcukrzycowego nie występują żadne szczególne objawy. Wykrycie nieprawidłowości jest możliwe tylko poprzez badania przesiewowe. Do ich wykonania powinny nas skłonić następujące objawy:
Na cukrzycę oraz stan przedcukrzycowy szczególnie narażone są osoby z nadwagą oraz otyłe, a także osoby, w których rodzinie zdarzały się przypadki cukrzycy. Osoby te w szczególności powinny obserwować swój organizm i w przypadku nasilenia wymienionych objawów, powinny udać się do lekarza.
Pierwszym krokiem leczenia stanu przedcukrzycowego jest jego zdiagnozowanie. Po wystąpieniu opisywanych objawów, lekarze zwykle zalecają wykonanie badań przesiewowych. Stan ten ma miejsce wtedy, gdy u pacjenta wystąpi co najmniej 1 z 3 badanych kryteriów:
Powyższe kryteria opisywane są za pomocą norm i przekroczenie każdej z nich może oznaczać rozwijanie się stanu przedcukrzycowego. Osoby, u których zdiagnozowano 2 z 3 wymienionych kryteriów, znajdują się w grupie bardzo dużego ryzyka rozwoju cukrzycy. Aby sprawdzić, czy u pacjenta nie występuje opisywany stan, wykonuje się test obciążenia glukozą. Test ten polega na:
Nieprawidłowa glikemia na czczo występuje wtedy, gdy poziom glukozy w organizmie na czczo wynosi od 100 do 125 mg/dl. Stężenie glukozy po dwóch godzinach od spożycia wynoszące od 140 do 199 mg/dl oznacza nieprawidłową tolerancję glukozy. Zespół metaboliczny ma miejsce wtedy, gdy zostają spełnione co najmniej 3 z 5 poniższych norm:
Leczenie stanu przedcukrzycowego opiera się wyłącznie na zmianie stylu życia. Na rynku nie istnieją żadne środki farmakologiczne, powodujące zniwelowanie stanu przedcukrzycowego. Ze względu na to, że najczęściej dotyka on osób, walczących z nadwagą lub otyłością oraz prowadzących siedzący tryb życia, aby zmniejszyć ryzyko powstania cukrzycy, osoby te powinny zmienić zarówno dietę jak i przyzwyczajenia, dotyczące aktywności fizycznej.
Oprócz zwiększonej aktywności fizycznej, w leczeniu tego stanu, niezbędna jest prawidłowa, zbilansowana dieta. Podstawowe zasady żywienia osób, które walczą ze stanem przedcukrzycowym to: