Rosiczka - występowanie i charakterystyka rośliny
Najwięcej, bo około 100 gatunków rosiczki rośnie w Australii. Duża różnorodność gatunkowa rosiczek występuje również w strefach tropikalnych. W Ameryce Południowej występuje 18 gatunków rosiczki. Roślina jest mniej popularna w Europie – na naszym kontynencie obecne są trzy gatunki.
Rosiczki występują głównie na terenach bagnistych, a także na obszarach, na których stale występuje płytka woda. Najlepsza gleba dla rosiczki to gleba kwaśna, bagienna, piaszczysta bądź kamienista. Roślina może rosnąć na glebach ubogich, gdyż niedobory składników uzupełnia dzięki owadożerności.
Rosiczka jest rośliną wieloletnią, tylko niektóre gatunki są jednoroczne. Osiąga wysokość około 15 – 20 centymetrów. Łodyga przyjmuje różne formy - może być wydłużona lub krótka, prosta lub wspinająca się. Liście rosiczki wyrastają skrętolegle z łodygi albo są skupione w rozetę liściową usytuowaną blisko podłoża. Liście pułapkowe wyposażone są w specjalne gruczołowe włoski wydzielające ciecz, która wabi małe zwierzęta. Kwiaty rośliny są drobne i mają czerwoną, białą lub różową barwę. Pojedynczy kwiat rozwija się tylko na jeden dzień. Kwiaty są usytuowane w taki sposób, aby owady zapylające rosiczkę nie zostały złapane w pułapkę.
Roślina wabi swoje ofiary, czyli małe owady, za pomocą słodkiej, lepkiej cieczy, którą pokryte są wewnętrzne powierzchnie liści. Substancja ta sprawia, że ofiara zostaje unieruchomiona i nie ma możliwości uciec. Roślina stopniowo zamyka liście, a cały proces może trwać nawet trzy godziny. Po tym roślina wydziela kwas mrówkowy, który powoduje rozpuszczanie ciała ofiary i rozkład białek. Miękkie tkanki są rozkładane do postaci cieczy, która jest bogata w substancje odżywcze. Ciecz jest wchłaniana przez roślinę, po czym liście otwierają się. Proces trawienia trwa zazwyczaj około 24 godzin. Niestrawione oraz niewchłonięte resztki są zdmuchiwane przez wiatr. Niektóre gatunki rosiczki są zabarwione na czerwony kolor, co dodatkowo zachęca owady.
Rosiczki rosnące w Polsce kwitną i w pełni rozwijają swoje liście w okresie letnim. Poza tym, rośliny są przystosowane do przetrwania zimnych miesięcy. Po koniec okresu wegetacji rośliny wypuszczają szczytowe pąki ukryte pod liśćmi rozety. Gdy zapanuje odpowiednia temperatura roślina wypuszcza z pączków nowe pędy. Kolejnym etapem jest wytworzenie nowych rozetek liściowych, a stare rozetki oraz zeszłoroczne pędy ulegają rozkładowi.
Rosiczka – uprawa
Rosiczka ze względu na swoje walory wizualne jest często uprawiana jako roślina ozdobna. Jej uprawa jest bardzo prosta, gdyż roślina nie potrzebuje regularnego nawożenia, specjalnej gleby czy częstego przesadzania. Wystarczy regularne podlewanie. Należy utrzymywać stały poziom wilgoci gleby, szczególnie latem. Najlepiej podlewać roślinę wodą miękką, odwapnioną. Można używać do tego wody destylowanej albo przepuszczanej przez filtr odwróconej osmozy. Rosiczka rośnie najlepiej w miejscach o dużym nasłonecznieniu i dobrym przepływie powietrza. Warto jednak uważać na przeciągi. Roślina jest wrażliwa na niskie temperatury, jednak w okresie zimowym można ją przechowywać w chłodnym pomieszczeniu zabezpieczonym przed mrozem.
Osoby, które mają więcej wprawy w uprawie roślin, mogą spróbować rozmnożyć rosiczkę w domowych warunkach. Rosiczkę najlepiej rozmnażać wiosną z nasion. Nasiona należy układać bezpośrednio na glebie. Nie należy ich przykrywać warstwą gleby, gdyż aby zakiełkować potrzebują one dużej ilości światła. Ważna jest również odpowiednia wilgotność - optymalna wilgotność podczas kiełkowania to 60 – 100 proc. Gdy roślina zakiełkuje wilgotność może być nieco niższa, jednak nie mniejsza niż 60 proc. Aby nie naruszać rozwijających się korzeni rośliny nie należy podlewać od góry, najlepiej zadziała podlewanie od spodu.
Podczas rozmnażania rosiczki temperatura nie powinna być niższa niż 18 stopni Celsjusza, jednak niektóre gatunki potrzebują znacznie cieplejszych warunków i temperatury sięgającej nawet 35 stopni. Podejmując próby rozmnożenia rosiczki należy zdawać sobie sprawę z faktu, iż nie jest to łatwe i nie zawsze kończy się powodzeniem.
