Grzybica dłoni zajmuje głównie powierzchowne warstwy skórne, a czynnikiem ją rozwijającym są grzyby antropofilne, które mogą być przenoszone z osoby na osobę, zakażenie może się także pojawić po kontakcie z chorymi zwierzętami. Jest to choroba zakaźna, która wymaga jak najszybszego leczenia, aby nie dopuścić do przeniesienia jej na inne okolice ciała.
Grzybica dłoni jest wywoływana przez dermatofity - grzyby skórne. Choroba nigdy nie dotyka zdrowej skóry, a rozwija się poprzez zainfekowanie grzybami skóry uszkodzonej. Dermatofity posiadają enzymy - keratynazy, które są odpowiedzialne za rozkład keratyny, białka wchodzącego w skład komórek budujących warstwę skórną. To dzięki niej powłoka skóry jest odporna na wnikanie drobnoustrojów i ochrania warstwy wewnętrzne. Zdrowa skóra jest naturalną barierą dla czynników zewnętrznych i ma możliwość do szybkiej regeneracji i gojenia się ran. W przypadku uszkodzenia (np. poprzez otarcie lub skaleczenie) staje się narażona na infekcje i zakażenia.
Dermatofity są grzybami, które wywołują zakażenia powierzchowne skóry i mogą przenosić się na różne części ciała. Sytuacjami sprzyjającymi do przedostania się grzybów na organizm człowieka są:
Grzybica dłoni jest chorobą, która może dotknąć każdego człowieka, jednak pojawiają się także czynniki ryzyka która sprzyjają jej pojawieniu się. Są to:
Najbardziej charakterystycznym objawem grzybicy dłoni jest wysypka. Zmiany te dotykają także powierzchni palców, a zakażenie często obejmuje również paznokcie, doprowadzając do rozwoju grzybicy paznokci. Grzybica dłoni dotyka zazwyczaj jednej ręki, a innymi objawami współistniejącymi są:
Grzybicę dłoni często można pomylić z innymi schorzeniami czy np. z przesuszeniem skóry, łuszczycą, zapaleniem skóry. Bardzo często choroba bywa nierozpoznawalna przez długi czas. Objawem charakterystycznym i odróżniającym grzybicę od innych chorób jest pojawienie się białej obwódki wokół pęknięć, która może być wilgotna i opuchnięta. W przypadku niepodjęcia szybkiego leczenia, grzybica dłoni może się rozprzestrzenić na całe ciało.
Diagnostyka grzybicy dłoni opiera się na odpowiednim obrazie klinicznym, po wyeliminowaniu innych chorób skóry, które mogą wykazywać podobieństwo w objawach. Dokładna diagnostyka polega na pobraniu fragmentu do badania laboratoryjnego, a także próbie hodowania grzybów na specjalnych pożywkach w celu ich rozpoznania. W celu potwierdzenia choroby przeprowadza się także biopsję skóry.
W przypadku wystąpienia objawów konieczna jest wizyta u lekarza specjalisty - dermatologa, który wdroży odpowiednie leczenie.
Leczenie grzybicy dłoni polega na stosowaniu leków miejscowych, przeważnie są to maści i żele zawierające terinafinę lub klotrimazol. Leczenie powinno trwać od dwóch do sześciu tygodni, a w przypadku braku poprawy stosuje się leki doustne, działające ogólnoustrojowo w postaci tabletek lub kapsułek. Dodatkowo w celu wspomożenia leczenia powinno się zapobiegać wszystkim pojawiającym się zmianom skórnym, a także nadmiernej potliwości, które mogą sprzyjać rozwojowi choroby.
Grzybica jest schorzeniem przewlekłym ze skłonnościami do nawrotów. Mimo całkowitego wyleczenia choroby, może mieć ona swój nawrot w przyszłości, dlatego stosowane leczenie jest długotrwałe i zapobiegawcze, a także powinno być systematyczne.
Czasem pomocne okazuje się stosowanie domowych sposobów na grzybicę dłoni. Korzystne jest używanie olejku na bazie z drzewa herbacianego oraz wody. Preparat ten wykazuje działanie bakteriobójcze i łagodzące świąd oraz zaczerwienienia.
Dodatkowo zaleca się stosowanie maści przygotowanej z czosnku z dodatkiem miodu lub oliwy z oliwek, która również wykazuje działanie bakteriobójcze.
U osób narażonych na nadmierną potliwość zaleca się stosowanie pudrów lub zasypek które zmniejszają pocenie.
W celu zapobiegania rozwojowi choroby i jej nawrotom najważniejsze jest dbanie o odpowiednią higienę osobistą, a także stosowanie przedmiotów i przyrządów przeznaczonych do pielęgnacji dłoni.
To także może cię zainteresować: