Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Typowe dla choroby zmiany nie są dziedziczone. Zazwyczaj rozwijają się u chłopców, którzy nie ukończyli jeszcze dziesiątego roku życia. W skrajnych przypadkach, mimo że schorzenie przez długi czas postępuje bez widocznych objawów, choroba Coasta diagnozowana jest już u noworodków.
Schorzenie prowadzi do uszkodzenia naczyń krwionośnych. Pojawiająca się z nie do końca znanych przyczyn nieprawidłowość w budowie oka sprawia, że naczynia krwionośne są rozszerzone. W efekcie ich przepuszczalność się zwiększa. Skutkuje to „przeciekaniem” osocza krwi do znajdujących się blisko siatkówki tkanek i powstawaniu przysięków. Taki rodzaj zmiany pojawia się zazwyczaj tylko w jednym oku.
Jeśli zajęciu ulega tylko siatkówka obserwuje się jej odwarstwienie oraz obrzęk. Zmiany w jakości widzenia zaczynają się pojawić dużo później. U większości pacjentów, w zaawansowanej postaci choroby, uwidacznia się zez i żółte odbarwienia w obrębie źrenicy (kształtem przypominają obrączkę).
Obok analizy objawów podstawą rozpoznania choroby Coatsa jest badanie dna oka. Dodatkowo, dla ostatecznego potwierdzenia, niekiedy wykonuje się angiografię fluoresceinową.
Aby przywrócić poprzedni stan rzeczy konieczne jest usunięcie nieprawidłowych naczyń krwionośnych. W tym celu wykorzystuje się laseroterapię bądź krioterapię, czyli leczenie z użyciem bardzo niskiej temperatury.
Brak odpowiedniego postępowania może przyczynić się do rozwoju jaskry, całkowitego odwarstwienia siatkówki, wtórnego zmętnienia soczewki, a nawet do zaniku gałki ocznej.
Czytaj także: