Zespoły korzeniowe (korzonki)

Zmiany chorobowe w obrębie układu kostnego i towarzyszący im ból nie zawsze musi być związany z rozwojem zwyrodnienia. Czasem gwałtowny ruch, inne schorzenie kręgosłupa bądź uraz aktywują rozwijający się w ich obrębie stan zapalny. Schorzenia tego typu potocznie nazywane są korzonkami. Statystyki pokazują, że z ich powodu cierpi - bądź cierpiało - niemal 80 proc. populacji.

Dołącz do Zdrowia na Facebooku!

Korzenie nerwowe bądź korzonki nerwowe, jak funkcjonują w mowie potocznej, to grupa włókien nerwowych odchodzących od rdzenia kręgowego. Znajdująca się między kręgami przestrzeń "wypuszcza" cztery tego typu połączenia nerwowe - dwa brzuszne i dwa grzbietowe. Uszkodzony nerw najczęściej stanowi konsekwencje postępującej, a nie zawsze dającej objawy choroby. Zazwyczaj korzonki łączy się z gruźlicą kręgosłupa , wypadnięciem dysku, kiłą układu nerwowego lub stanem zapalnym. Niekiedy zmiany w korzeniach nerwowych są zapowiedzią choroby nowotworowej. Nie bez znaczenia są tu także styl życia, siedząca praca oraz stosowana dieta.

Zobacz wideo

Objawy

Cechą charakterystyczną dla uszkodzenia korzeni nerwowych jest ból. Najczęściej pojawia się po dużym wysiłku fizycznym, schylaniu, podnoszeniu ciężkich przedmiotów czy po utrzymywaniu ciała przez dłuższy czas w niewygodnej pozycji. U większości pacjentów skupiony jest on tylko po jednej stronie kręgosłupa. Niejednokrotnie promieniuje do pośladka oraz całej kończyny dolnej.

W przypadku gdy zmiana dotknęła odcinek szyjny chorzy przekręcają głowę w kierunku przeciwnym od tego, w którym doszło do naderwania. Przy odchylaniu głowy do tyłu skarżą się na ból w szyi . Bardzo często promieniuje on do klatki piersiowej, szczególnie jej górnej części, oraz do łopatek. Ten rodzaj uszkodzenia korzenia nerwowych może powodować ból całej kończyny górnej.

Diagnoza

Obok wywiadu i analizy objawów klinicznych konieczne jest wykonanie badań obrazowych. Na ich podstawie określa rodzaj oraz skalę zmian, a także wyklucza inne schorzenia mogące dawać podobne objawy. Najlepszy i najskuteczniejszy, a zarazem jednoznaczny jest wynik rezonansu magnetycznego. W oparciu o jego zapis ustala się najlepszą dla chorego metodę leczenia.

Leczenie

W początkowej fazie leczenia wprowadza się niesterydowe leki przeciwzapalne. Nie tylko zmniejszają i redukują postęp stanu zapalnego, ale także łagodzą ból . Czasem obok ich doustnej aplikacji sięga się po maści o podobnym składzie. U pacjentów, u których zmiany dotknęły górny odcinek kręgosłupa odradza się zakładanie gorsetu. Sprawia on, że mięśnie słabną przez co szyja staje się bardziej podatna na wszelkiego typu urazy. Jeśli uszkodzenia, zwyrodnienie są zbyt rozległe a farmakologia nie daje oczekiwanych efektów konieczny jest zabieg operacyjny. Jedną z metod łagodzenia zespołów korzeniowych jest fizykoterapia, nie może być jednak stosowana przy bardzo nasilonych objawach.

Po zabiegu chirurgicznym pacjenci zazwyczaj opuszczają szpital maksymalnie po trzech dniach. Zaleca się aby unikali siadania, jednak gdy jest to konieczne niech będzie to krzesło bez oparcia. Rekonwalescenci mogą bardzo powoli wracać do wykonywania codziennych czynności. W przypadku gdy winowajcą jest ciężka praca fizyczna, na pełny powrót do sprawności potrzeba od 2 do 3 miesięcy.

Czytaj także:

Zapalenie kaletki maziowej stawów

Ból szyi połączony z ograniczeniem ruchu? Nie można wykluczyć zwyrodnienia

Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa - głównie problem młodych mężczyzn

O co prosi twój kręgosłup? 11 podpowiedzi

Choroba Perthesa

Więcej o: