Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Patogeny przyczyniające się do powstania choroby stawów najczęściej gnieżdżą się w błonie maziowej, jamie stawowej lub tkankach okołostawowych. Trafiają tam wraz z krwią , przeniesione z innego ogniska zapalnego (np. dróg oddechowych lub układu moczowo-płciowego) lub wskutek naruszenia skóry i torebki stawowej np. w podczas operacji. Wytwarzane przez uszkadzające staw bakterie, substancje, przyciągają do siebie przeciwciała, które choć niszczą drobnoustroje nasilają i zaostrzają stan zapalny.
W zależności od stopnia zaawansowania i postępu zmian wyróżnia się przewlekłą lub ostrą postać zapalenia. Zajęciu najczęściej ulega staw kolanowy, dużo rzadziej staw łokciowy, barkowy, biodrowy, skokowy czy nadgarstek. Stan zapalny może rozwinąć się zarówno u dorosłych jak i u dzieci.
Pierwszymi, a zarazem najbardziej charakterystycznymi objawami powstających w stawie zmian są: ból, obrzęk, zaczerwienienie oraz znaczne ograniczenie ruchomości. U dzieci często pojawia się gorączka, przyśpieszone bicie serca, złe samopoczucie, brak apetytu oraz drażliwość.
Towarzyszące chorobie dolegliwości związane są także z typem drobnoustroju wywołującego chorobę i dzieli się je na:
- nierzeżączkowe bakteryjne zapalenie stawów - obejmuje głównie staw kolanowy, nie wywołuje gorączki
- rzeżączkowe zapalenie stawów - dotyka staw kolanowy, skokowy lub nadgarstek, obok bólu w stawach oraz zapalenia pochewek ścięgnistych pojawiają się zmiany skórne (grud, krostki typowe dla rumieni) na tułowiu, kończynach, dłoniach oraz stopach
- wirusowe zapalenie stawów - pojawia się symetrycznie i zajmuje przede wszystkim małe stawy rąk oraz dłoni, ustępuje samoistnie po upływie kilku tygodni
- grzybicze zapalenie stawów - to jedno z powikłań i konsekwencja długotrwałego przyjmowania dożylnie narkotyków, zmiany obserwowane są w stawach krzyżowo-biodrowych oraz połączeniach chrzestnych żeber
Szczególnie istotnym etapem przy stawianiu diagnozy jest szczegółowy wywiad z pacjentem. Aby uzyskać jednoznaczną odpowiedź pobiera się próbkę płynu stawowego i bada pod kątem bakterii mogących wywołać infekcję. Już sam jego wygląd, kolor, zapach oraz gęstość (u zdrowych osób jest przezroczysty i bezwonny) świadczą o zmianach chorobowych w organizmie. Dodatkowo wykonuje się morfologię (przede wszystkim CRP i OB.), u chorych wykazuje znaczny wzrost markerów stanu zapalnego, oraz badania obrazowe (RTG, USG, tomografie komputerową lub rezonans magnetyczny).
Szybkie wdrożenie leczenia to najlepszy sposób na unikniecie groźnych powikłań. W pierwszej kolejności podawane są dożylnie antybiotyki o szerokim spektrum działania. Po ustabilizowaniu stanu pacjenta antybiotyki przyjmowane są doustnie (przez 2 do 6 tygodni). Gdy sprawcą zakażenia jest infekcja wirusowa stosuje się środki przeciwzapalne. Dodatkowo wykonuje się drenaż stawu, dzięki czemu udaje się usunąć martwiczą tkankę, drobnoustroje oraz wyrównać ciśnienie w stawie. Zabieg wykonywany jest do momentu wyrównania liczby leukocytów w płynie stawowym. Szczególnie istotną formą leczenia infekcyjnego zapalenia stawów jest rehabilitacja. Pozwala ona prawidłowo nawilżyć, odżywić, zapobiec powstawaniu zrostów w stawie oraz uniknąć zaniku mięśni i przykurczów.
Chcesz się dowiedzieć więcej, coś Cię niepokoi, zapytaj lekarza