Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Zwężenie kanału łokciowego to zmniejszenie naturalnie występującej przestrzeni stworzonej przez nadkłykieć przyśrodkowy kości ramiennej, więzadło ramienno-łokciowe oraz rozścięgno umiejscowione między głowami zginacza łokciowego. Nacisk na znajdujący się w jego obrębie nerw nie tylko prowadzi do osłabienia i stopniowego zaniku mięśni kłębika (część dłoni budująca mały palec, złożona z 4, umiejscowionych bezpośrednio pod skórą mięśni, leży przeciwstawnie od kłębu kciuka).
Pacjenci, u których pojawia się zespół kanału łokciowego, bardzo często uskarżają się na zaburzenie czucia oraz znacznie ograniczoną ruchomość. Próby poruszania lub zginania kończyny wywołują nieprzyjemne drętwienie oraz mrowienie.
Schorzenie można potwierdzić wykonując kilka prostych testów. Pierwszy z nich tzw. test Fromenta, polega on zaginaniu kciuka w sposób, który umożliwia utrzymanie kartki papieru. Drugi to test cyrkla, czyli połączenie kciuka z małym palcem. Osoby chore nie potrafią wykonać obu zadań poprawnie. Dodatkowo obserwuje się tzw. objaw Tinela-Hoffmana, czyli silne drętwienie zajętego obszaru. Ostateczne potwierdzenie daje badanie obrazowe, zazwyczaj RTG stawu łokciowego.
Łagodzenie dolegliwości i walka z chorobą odbywa się dwutorowo. W pierwszej kolejności podaje się leki przeciwzakrzepowe a następnie wykonuje zabieg operacyjny.