Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Tworzące się na powiece, spojówce lub rogówce (czasem obejmuje te trzy obszary naraz) guzki początkowo niewielkie z biegiem lat rosną i zmieniają barwę na brązowa lub szarą. Skórzak zbudowany jest z cholesterolu oraz wydzieliny z gruczołów skórnych, w efekcie czego, guzki nie mają regularnego kształtu. Jedynie w przypadku zajęcia rogówki jego budowa i kolor nie różnią się od skóry. Zawiera m.in. naskórek, delikatne owłosienie, połączenia nerwowe, tkankę łączną, mięśniową oraz gruczoły i chrząstki.
Ich nadmierny rozrost może doprowadzić do rozszczepu, deformacji powieki, a także do zaburzenia działania struktur odpowiedzialnych za prawidłowe nawilżanie oka. Obecność guza i zmiana ułożenia powieki sprawia, że znajdujące się na powierzchni naskórka włoski nieustannie podrażniają rogówkę bądź worek spojówkowy co sprzyja powstawaniu stanu zapalnego.
Najbardziej charakterystycznym objawem skórzaka są mocno zaczerwiona spojówka, nadmierne łzawienie oraz znaczne zwężenie szpary powiekowej. Niejednokrotnie wraz z pojawieniem się guzka w oku rozwija się, czasem ropny, stan zapalny rogówki, spojówki lub powieki.
Diagnozę zazwyczaj udaje się postawić na podstawie objawów. Jednak, aby uzyskać całkowitą pewność i wykluczyć inne zamiany nowotworowe wykonuje się biopsje cienkoigłową lub badanie cytologiczne.
Skórzak wymaga leczenia jedynie w przypadku gdy jest bardzo duży, nie pozwala prawidłowo opadać powiece lub po prostu szpeci. Najskuteczniejszą formą leczenia jest zabieg operacyjny i całkowite wycięcie guzka. Dodatkowo po operacji pacjentom zaleca się przyjmowanie antybiotyków w celu uniknięcia zakażenia.
Czytaj także: