Badanie dna oka (wziernikowanie dna oka) jest całkowicie bezbolesne i nieinwazyjne. Nie wymaga od pacjenta żadnych dodatkowych przygotowań i trwa zazwyczaj kilkanaście minut.
Do wykonania badania dna oka potrzebny jest oftalmoskop. Głowica aparatu złożona jest z żarówki, zestawu soczewek korygujących i lusterka, bądź pryzmatu odbijającego wiązkę światła.
Przed rozpoczęciem badania konieczne jest rozszerzenie źrenic, w tym celu aplikuje się specjalne krople do oczu. Preparat zaczyna działać po ok. 15 minutach. Następnie przyłożony do oka aparat generuje wiązkę światła. Dzięki soczewce i lusterku lekarz może dokładnie obejrzeć elementy tylnej części oka. W pierwszej kolejności lekarz przygląda się gałce ocznej. Z odległości ok. 15 cm urządzenie generuje w kierunku oka czerwony promień. Następnie powoli przesuwa oftalmoskop w kierunku pacjenta. Najczęściej zaleca się mu skupienie wzroku na uchu badającego. W kolejnym etapie badania, po zmianie ostrości aparatu, lekarz ocenia stan tarczy nerwu wzrokowego (pacjent musi w tym czasie patrzeć w bok). Następnie przygląda się okolicy plamkowej oraz dołkowi środkowemu (pacjent patrzy prosto w strumień światła). Pozwala to lekarzowi dokładanie obejrzeć obwodową część oka ze szczególnym uwzględnieniem znajdujących się tam tętnic i żył.
Dzięki oftalmoskopowi możliwe jest wykonanie dwóch rodzajów badań. Pierwsze z nich to wziernikowanie w obrazie prostym. Pozwala ona uzyskać duże, nawet szesnastokrotne powiększenie badanego obszaru. Wziernikowanie w obrazie odwróconym daje maksymalnie pięciokrotne powiększenie.
Mimo że, badaniu nie towarzyszą żadne niedogodności należy pamiętać, że po jego zakończeniu przez około 3 godz. występuje zaburzenie akomodacji oka. Ta czasowa dolegliwość sprawia, że pacjent ma kłopoty z widzeniem i rozpoznawaniem przedmiotów zarówno z bliska jak i z daleka.
Badanie dna oka powinno się wykonywać przynajmniej raz na pięć lat. Osoby po czterdziestce muszą powtarzać wziernikowanie raz na dwa lata. Dzięki oftalmoskopii możliwe jest wczesne wykrycie zmian chorobowych związanych nie tylko z zaburzeniami widzenia. Bardzo często na jego podstawie diagnozuje się pierwsze objawy m.in. z cukrzycy lub nadciśnienia. Badanie dna oka zleca się również u osób z niektórymi chorobami układu nerwowego, przy bólach głowy , kłopotach z równowagą, urazach czaszki, a także u dzieci mających zeza.