Bąblowica najczęściej rozwija się za sprawą dwóch typów tasiemca - jednojamowego i wielojamowego. Pierwszy z nich zazwyczaj przenoszony jest przez psy (sporadycznie koty), drugi zaś przez lisy oraz inne mięsożerne zwierzęta leśne. Człowiek naraża się na zakażenie jedząc niemyte owoce leśne przede wszystkim jagody, poziomki, borówki oraz maliny. Jaja tasiemca mogą być obecne również w wodzie, glebie bądź przedmiotach zanieczyszczonych odchodami zarażonego zwierzęcia. Czasem wystarczy kontakt z chorym lisem lub psem (bardzo często jaja tasiemca przyczepiają się do sierści).
Bąblowica objawy
Bąblowica rozwija się bardzo powoli, a pierwsze objawy choroby mogą ujawnić nawet po 15 latach od zakażenia. Ich typ oraz skala zmian w organizmie zależy od typu tasiemca. W przypadku bąblowicy jednojamowej larwa osadza się w wątrobie lub płucach. Wokół niej pojawia się wypełniona płynem torbiel, która może osiągnąć średnicę nawet 30 cm. Bardzo często uciska wywołując ból brzucha , mdłości oraz kłucie w boku. Jej obecność może wywołać cholestazę (zatrzymanie odpływu żółci lub zaburzenie funkcji wydzielniczych wątroby), zastoinowe zapalenie wątroby lub nadciśnienie wrotne. Pęknięcie torbieli niekiedy prowadzi do wstrząsu anafilaktycznego. Jeśli choroba zajmuje płuca rozwija się niedodma, gdy zmiany dotyczą także kości, może dojść do ich zaniku.
U pacjentów z bąblowicą wielojamową pasożyt również zajmuje wątrobę, ale nie tworzy wokół niej torbieli, a niszczy jej strukturę. Zakażenie przemieszcza się wraz z krwią do płuc , oka, a czasem mózgu . Ten typ choroby jest bardzo trudny w leczeniu i niemal 90 proc. chorych umiera. Zdarza się, że bywa mylona z ciężką postacią nowotworu.
Bąblowica diagnoza
Obecność torbieli można potwierdzić wykonując badania obrazowe RTG, USG, tomografię lub rezonans magnetyczny. Dodatkowo sięga się po badania serologiczne oraz molekularne. Pobierając wycinek tkanki wątroby sprawdza się ją pod kątem DNA pasożyta. Ostateczną diagnozę można postawić z pomocą tzw. badania parazytologicznego. W czasie biopsji lub zabiegu operacyjnego pobiera się materiał i "szuka" haczyków lub pęcherzyków pasożyta, które jednoznacznie potwierdzają bąblowicę.
Bąblowica leczenie
Sposób prowadzenia leczenia bąblowicy zależy od rodzaju tasiemca . Przy zakażeniu jednojamowym pasożytem zazwyczaj konieczny jest przeszczep wątroby lub cystektomia, połączona niekiedy z drenażem torbieli i przyjmowaniem leków przeciwpasożytniczych. U pacjentów, u których zabieg nie może zostać wykonany podaje się leki przeciwpasożytnicze. Jednak najskuteczniejszą metodą leczenia jest wycięcie tasiemca z zaatakowanego narządu. Przy zakażeniu tasiemcem wielojamowym konieczny jest przeszczep wątroby oraz chemioterapia (najczęściej przyjmuje się ją przez ok. 2 lata).
