Choroba Chagasa

Choroba Chagasa, czyli trypanosomoza amerykańska to pasożytnicza, zakaźna choroba tropikalna. Schorzenie atakuje zarówno ludzi jak i zwierzęta. Najwięcej zachorowań odnotowuje się w obu Amerykach. Schorzenie może mieć postać ostrą lub przewlekłą.

Dołącz do nas na Facebooku!

Za wystąpienie choroby Chagasa odpowiada świdrowiec, czyli pierwotniak przenoszony przez krwiopijne pluskwiaki i w większości przypadków zakażenie jest konsekwencją ugryzienia. Zdarza się jednak, że patogeny wywołujące trypanosomozę przedostają się do organizmu w czasie transfuzji krwi , spożywania zanieczyszczonych pokarmów lub przenoszą się w czasie ciąży z zakażonej matki na dziecko. Dolegliwości i zmiany w organizmie towarzyszące chorobie są ściśle związane z fazą jej rozwoju. W pierwszym ostrym stadium trypanosomozy pojawia się jedynie niewielki obrzęk w miejscu ugryzienia. Niewłaściwe rozpoznanie i brak leczenie sprawia, że choroba choć nie daje żadnych dokuczliwych objawów może wywołać poważne zmiany w organizmie. Uszkodzeniu ulegają najczęściej serce , sploty autonomiczne mięśniówki przewodu pokarmowego - przede wszystkim przełyku i jelita grubego.

Objawy

Pierwsze objawy schorzenia w przypadku ugryzienia przez pluskwiaki pojawiają się po 8-10 dniach. Jeśli do zakażenia doszło w czasie transfuzji dolegliwości występują po 20-40 dniach. U większości chorych faza ostra choroby utrzymuje się nie dłużej niż sześć tygodni, następnie przechodzi w postać przewlekłą, która w 70-90 proc. nie daje żadnych objawów i nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. W pierwszej kolejności w miejscu ugryzienia pojawia się niewielki guzek. Jeśli ukąszenie owada obejmuje okolice oka może wystąpić tzw. objaw Romany, charakteryzuje się on jednostronnym obrzękiem dookoła oka i obrzękiem powieki, zapaleniem spojówek oraz powiększeniem węzłów chłonnych skupionych wokół ucha. Mimo że faza ostra najczęściej nie daje żadnych objawów u części pacjentów pojawia się gorączka, anoreksja, limfadenopatia (powiększenie węzłów chłonnych), zapalenie mięśnia sercowego oraz hepatosplenomegalia (powiększenie śledziony i wątroby). W skrajnych przypadkach dochodzi do zapalenia opon mózgowych.

Gdy choroba przejdzie z fazy ostrej do przewlekłej objawy pojawiają się u 10-30proc, wszystkich chorych. Najczęściej zmiany obejmują mięsień sercowy lub przełyk (ich jednoczesne zajęcie zdarza się niezwykle rzadko). W przypadku zajęcia serca pojawia się kołatanie serce, zawroty głowy, ból zamostkowy niezwiązany z chorobą niedokrwienną serca oraz duszność łączona z niewydolnością krążenia. Jeśli choroba zaatakowała przełyk badania pokazują znaczne poszerzenie światła jelita oraz przełyku. Zdarza się, że prowadzi to do niedożywienia, wywołuje kaszel i czkawkę. Ból w klatce piersiowej oraz wymioty mogą wywołać zachłystowe zapalenie płuc . W postaci przewlekłej dodatkowo wyróżnia się cztery stadia choroby:

1. prawidłowa średnica i opóźnione opróżnianie przełyku

2. poszerzenie i zaburzenie motoryki przełyku, hipertoniczny zwieracz dolny

3. znaczne poszerzenie i zaleganie treści w przełyku, wyraźnie zmniejszona motoryka

4. przełyk bardzo mocno poszerzony

Diagnoza

Podstawą diagnozy jest potwierdzenie obecności pasożyta we krwi chorego. Badanie najczęściej wykonuje się w ostrej fazie choroby i można je wykonać na szereg sposób np. z użyciem mikroskopu świetlnego, immunodiagnostyki lub przy wykorzystaniu techniki znanych biologii molekularnej (np. PCR).

Leczenie

Walka z chorobą jest skuteczna jedynie w przypadku, gdy właściwe leczenie zastosowano odpowiednio wcześnie. Do tej pory pacjentom z chorobą Chagasa podawano głównie azole, które mogą wywoływać szereg skutków ubocznych, a niektóre badania przypisują im dużą toksyczność. Dlatego w fazie ostrej obecnie stosuje się leki przeciwgrzybicze oraz przeciwpasożtynicze (nie są one jednak stosowane u wszystkich pacjentów i dobierane są indywidualnie).

Przy fazie przewlekłej leczenie skupia się na łagodzeniu objawów narządowych. Najczęściej podawane są leki przeciwarytmicze oraz stosuje się stałą elektrosymulację serca, która bardzo dobrze sprawdza się u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca oraz zaburzeniami rytmu serca . W przypadku poważnych zmian w obrębie mięśnia sercowego wykonuje się przeszczepy serca. Jeśli choroba obejmie jelita konieczny jest zabieg chirurgiczny. Postać przewlekła schorzenia jest nieuleczalna.

Chcesz się dowiedzieć więcej, coś Cię niepokoi, zapytaj lekarza

Czytaj także:

Babezjoza (babeszjoza)

Węgorczyca

Rumień wędrujący

Bartoneloza

Ankylostomoza

Więcej o: