Rotawirusy są sprawcami większości biegunek wieku wczesnodziecięcego. Najczęściej chorują dzieci do 5 roku życia, a szczególnie te uczęszczające do żłobka, przedszkola oraz ich młodsze rodzeństwo. Choroba jest najbardziej groźna dla niemowląt z powodu łatwości odwadniania i kłopotów z karmieniem.
Zakażenie rotawirusami może stać się chorobą całej rodziny, kiedy przenosi się w odstępie 1-2 dni na jej członków.
Zakażenie rotawirusami może prowadzić do silnego odwodnienia, zaburzeń wodno-elektrolitowych, rzadko drgawek gorączkowych czy zmian w ośrodkowym układzie nerwowym. Często konieczna jest hospitalizacja dziecka nawet na kilka dni.
Rotawirusy są bardzo zakaźne i przenoszą się drogą kropelkową i pokarmową.
Okres inkubacji trwa 1-3 dni, po czym występuje niezbyt wysoka gorączka oraz wymioty, które przez 1-2 dni mogą być bardzo intensywne. Do tego dochodzi biegunka w postaci wodnistych, czasem tryskających stolców. Zarówno wymioty, jak i biegunka prowadzą do odwodnienia organizmu. Po zwalczeniu odwodnienia choroba kończy się po 3-9 dniach.
W przypadkach, gdy dziecko było szczepione lub miało wcześniej kontakt z rotawirusem, przebieg choroby może ograniczyć się do jednorazowych wymiotów i kilku stolców.
Leczenie biegunki rotawirusowej polega na nawadnianiu doustnym (Gastrolit, ORS 200, Orsalit), dojelitowym przez sondę lub podaniem płynów dożylnie poprzez kroplówkę.
Najlepszą metodą uniknięcia lub zminimalizowania objawów choroby jest szczepienie. Na rynku polskim dostępne są dwie szczepionki przeciw rotawirusom. Obie szczepionki podaje się od 6. tygodnia życia z minimum 4-tygodniową przerwą między dawkami.
Szczepienie szczepionką dwudawkową musi być zakończone przed upływem 24. tygodnia życia. Szczepienie drugą szczepionką, składająca się z trzech dawek powinno być zakończone przed 26. tygodniem życia.