Krzywica jest chorobą niedoboru witaminy D w organizmie i zaburzeń wchłaniania wapnia. Najbardziej narażone są na nią dzieci między 3. miesiącem a 2. rokiem życia, szczególnie niemowlęta szybko rosnące oraz otyłe.
W pierwszych latach życia dzieci bardzo szybko rosną. Jeśli wystąpi u nich niedobór witaminy D, organizm zaczyna zużywać wapń zawarty w kościach, co prowadzi do ich rozmiękczenia. Krzywicy sprzyja także przebywanie w mieście, gdzie dostęp do promieni ultrafioletowych jest ograniczone (witamina D wytwarzana jest na skórze pod wpływem promieni słonecznych).
Objawy
Pierwszymi objawami krzywicy mogą być: pocenie się główki dziecka przy karmieniu oraz w nocy, niepokój dziecka, mniejsza odporność, miękkość potylicy, opóźnione zarastanie ciemiączka oraz wyrzynanie zębów. U dziecka zaczynającego chodzić pojawiają się deformacje kostne, guzy na czole, koślawe i szpotawe kolana. Objawy te zanikają po wyrównaniu niedoborów witaminy D. Natomiast tzw. późne objawy tj.: płaskostopie, wady kręgosłupa oraz klatki piersiowej pozostają na całe życie.
Leczenie
Podstawą zapobiegania krzywicy jest podawanie dzieciom karmionym naturalnie witaminy D w kroplach (w mieszankach mlecznych witamina D jest już zawarta i nie należy jej podawać dodatkowo) oraz przebywanie na powietrzu w miesiącach letnich. Trzeba jednakże pamiętać, że nadmiar witaminy D jest także szkodliwy, może prowadzić do uszkodzeń nerek i prowadzić do zatrucia. Dlatego też podawanie witaminy musi być zlecone i nadzorowane przez lekarza pediatrę.
