Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Zadaniem układu krążenia jest wypłukanie nerek w taki sposób by nawet najmniejsza ilość cukru nie wydostała się z organizmu. W rzeczywistości do moczu może trafić śladowa ilość cukru, za bezpieczną uznaje się stężenie w granicach 0,1-1 mmol/dl. Co ciekawe, są to tak małe wartości, że powszechnie stosowane w laboratoriach metody pomiaru nie są wstanie ich "wyłapać". Dlatego wynik potwierdzający obecność glukozy w badanej próbce nie może być zignorowany i wymaga dalszej diagnostyki. W pierwszej kolejności zleca się badanie krwi pod kątem glukozy, nie może być jej więcej niż 125 mmol/dl.
Więcej o badaniu cukru we krwi .
U osób, u których w próbce moczu pojawił się cukier duże znaczenie diagnostyczne ma tzw. próg nerkowy glukozy, czyli stężenie cukru w krwi, powyżej którego glukoza nie jest wchłaniana na drodze cewkowego wchłaniania zwrotnego w nerkach. Jego wartość nie powinna przekroczyć 180 mg/dl. Jeśli jest ono znacznie wyższe należy podejrzewać:
- cukrzycę
- chorobę nerek (uszkodzenie cewek nerkowych)
Cukier w moczu - typy
Glikozurię, czyli obecność glukozy w moczu można podzielić na dwa typy - nerkowy i pozanerkowy. W pierwszym przypadku przyczyną są najprawdopodobniej uszkodzone nerki, przy czym wynik badania krwi pod katem stężenia cukru jest prawidłowy.
U pacjentów u których poziom glukozy w surowicy przekroczył dopuszczalne normy przyczyny problemu należy szukać poza nerkami.
Czytaj także:
Glukoza: norma, hipoglikemia, hiperglikemia. Sprawdź swoje wyniki badań i poziom glukozy
Cukier nie musi być biały, by szkodzić
