Najbardziej charakterystycznym objawem hematurii jest obecność erytrocytów (czerwonych krwinek) w wydalanym moczu. W zależności od ilości krwinek znajdujących się w badanej próbce mówi się o dwóch typach choroby - mikrohematurii i makrohematurii. W pierwszym przypadku schorzenie można potwierdzić jedynie w oparciu o badania moczu, w drugim krwinek jest na tyle dużo, że mocz ma lekko czerwone zabarwienie. Zazwyczaj wystarczy ok. 0,2 ml krwi na 500 ml by zmienił się jego kolor.
Występowanie krwi w moczu najczęściej związane jest z przebytym zakażeniem dróg moczowych, kamicą nerkową, kłębuszkowym zapaleniem nerek , rakiem pęcherza moczowego lub napadową nocną hemoglobinurią (spadek pH panującego we krwi sprawia, że erytrocyty nadmiernie obumierają). Niekiedy obecność krwi w moczu stanowi konsekwencję urazu, zbyt dużego forsującego wysiłku fizycznego (np. u maratończyków) lub długotrwałego przyjmowania niektórych leków (szczególnie przeciwbólowych lub przeciwzapalnych).
Schorzenie znacznie częściej diagnozowane jest u kobiet z przebytą infekcją dróg moczowych, młodych mężczyzn z kamicą nerkową, panów po 50 roku życia cierpiących z powodu przerostu prostaty oraz osób po wirusowej lub bakteryjnej infekcji nerek (częste szczególnie u dzieci). Czasem bywa dziedziczone.
Pierwszym etapem diagnozy jest szczegółowy wywiad z pacjentem. Następnie zleca się badanie moczu (niekiedy zdarzają się pojedyncze epizody, które nie wymagają leczenia dlatego konieczne jest powtórzenie badania) oraz badania obrazowe tj. tomografię lub rezonans magnetyczny pozwalające dokładnie przyjrzeć się narządom wewnętrznym. Dodatkowo wykonywana jest cystoskopia, czyli badanie diagnostyczne pozwalające rozpoznać i ocenić rodzaj zmian chorobowych w pęcherzu moczowym oraz w obrębie ujścia moczowodów.
W przypadku pacjentów, u których mimo badań nie udaje się ustalić przyczyny rozwoju choroby konieczne jest wykonanie kolejnych testów diagnostycznych. Mają one szczególnie znaczenie u osób z nowotworem pęcherza, po radioterapii oraz mających kontakt z toksynami.
Walka z chorobą jest ściśle związana z przyczyną odpowiedzialną za jej wystąpienie. W przypadku infekcji całkowicie wystarczająca i skuteczna jest antybiotykoterapia. Jeśli hematuria wywołana jest nowotworem wykonuje się zabieg operacyjny. Aby zmniejszyć ryzyko zachorowania osobom znajdującym się w grupie ryzyka zaleca się:
- picie dużej ilości wody, niewstrzymywanie moczu, oddawanie moczu po stosunku seksualnym oraz nie stosowanie podrażniających środków do higieny intymnej
- zmniejszenie ilości spożywanej soli , białka, rabarbaru oraz szpinaku
- rzucenie palenie oraz unikania kontaktu z toksynami
Chcesz się dowiedzieć więcej, coś Cię niepokoi, zapytaj lekarza