Zespół Plummera-Vinsona

Zespół Plummera-Vinsona, nazywany także dysfagią syderopeniczną to grupa dolegliwości charakteryzująca się anemią oraz nieprawidłowym funkcjonowaniem przełyku. Mimo że przyczyny powstawania tego typu zmian chorobowych nie są znane, to przypuszcza się, że mają one podłoże immunologiczne.

Dołącz do Zdrowia na Facebooku!

Charakterystyczne dla zespołu Plummera-Vinsona zwężenia przełyku może rozwijać się przez wiele lat nie dając żadnych uciążliwych objawów. Dopiero gdy przyjmowanie pokarmów staje się bolesne pacjenci udają się do lekarza. Zespół Plummera-Vinsona najczęściej diagnozowany jest w krajach skandynawskich i u ok. 50 proc. wszystkich chorych przechodzi w nowotwór, dlatego też uznawany jest za stan przedrakowy.

Objawy zespołu Plummera-Vinsona

Obok zwężenia przełyku spowodowanego przykurczem przełyku i znacznych problemów z połykaniem pojawia się anemia , wywołana nieprawidłowym stężeniem żelaza w organizmie. U części pacjentów niedokrwistość mogła pojawić się i ustąpić w przeszłości, nawet na kilka lat przed rozwojem zmian w przełyku.

Dochodzi także do tzw. ektopii, czyli zamiany typu błony śluzowej przełyku na tą charakterystyczną dla żołądka . Prawdopodobnie to "przejście" odpowiada za powstawanie owrzodzeń, a w konsekwencji do znacznych problemów z przełykaniem oraz niedokrwistości.

Osoby z podejrzeniem zespołu Plummera-Vinsona mają blade powieki, w kącikach ust pojawiają wypryski a brodawki na języku stają się zaczerwienione i z czasem zaczynają zanikać.

Diagnoza zespołu Plummera-Vinsona

Jednym z ważniejszych i cenniejszych etapów rozpoznania jest wywiad z pacjentem. Aby poznać przyczynę utrzymujących się od kilku lat problemów z przełykaniem w pierwszej kolejności sięga się po badania radiologiczne. Następnie przy użyciu ezofagoskopu (rodzaj endoskopu ) ogląda się pierścienie przełyku oraz pobiera wycinek do badania histopatologicznego. W przypadku kobiet konieczne jest wykluczenie tzw. globusa, schorzenia charakteryzującego się poczuciem zalegania ciała obcego w gardle, ale nie wywołującego kłopotów z przełykaniem.

Leczenie zespołu Plummera-Vinsona

Pierwszym etapem leczenia jest zahamowanie postępu anemii. Zdarza się, że podając witaminy, żelazo oraz zmieniając jakość (oraz sposobu jedzenia tj. zmniejszenie kęsów oraz niejedzenie w pośpiechu i zbyt łapczywie) przyjmowanego pożywienia udaje się zatrzymać rozwój niedokrwistości oraz przywrócić sprawność przełyku . Jeśli środki doraźne nie przynoszą efektu przy pomocy aparatu Hurtsa rozszerza się przełyk lub wykonuje przecięcie bądź przerwanie błony pierścienia w przełyku. Przynoszą one znaczną ulgę i pozwalają uwolnić pacjenta od nieprzyjemnych dolegliwości na kilka lat. Czasem zdarza się, że chorobie towarzyszy tzw. zarzucanie żołądkowo-przełykowe lub zapalenie przełyku, wtedy konieczny jest zabieg operacyjny.

Czytaj także:

Atrezja przełyku

Manometria przełyku

Rak jamy ustnej

Kserostomia

Rak