Przełyk pokryty jest nabłonkiem wielowarstwowym płaskim. Niektóre stany chorobowe powodują, że zastępowany jest on nabłonkiem walcowatym, który naturalnie występuje i wyściela ściany żołądka . Proces "zamiany" tkanek nazywany jest metaplazją i sprzyja rozwojowi raka (ryzyko jego wystąpienia wzrasta dwukrotnie). Pojawienie się przełyku Barretta prowadzi do zatarcia się granicy nabłonkowej (tzw. linia Z) między przełykiem a żołądkiem.
Objawy i diagnoza
W ponad 80 proc. przypadków przełyk Barreta rozwija się bezobjawowo. Zdarza się, że pojawiające się u chorego dolegliwości mylone są z refluksem żołądkowym tj. utrzymująca się zgaga, wymioty, problemy z przełykaniem. W celu postawienia właściwej diagnozy konieczne jest wykonanie badania histopatologicznego. Fragment błony śluzowej pozwalający prowadzić dalsze rozpoznanie pobierany jest w czasie badania endoskopowego .
Leczenie
W pierwszej fazie leczenia stosuje się farmakologię. Pacjentom podawane są inhibitory oraz leki prokinetyczne, których zadaniem jest zmniejszenie wydzielanego przez żołądek soku. W niektórych przypadkach udaje się zahamować zmiany wywołane refluksem żołądkowo-przełykowym oraz doprowadzić do całkowitego zaniku zmian. Jeśli leczenie farmakologiczne nie przynosi oczekiwanych efektów sięga się po leczenie endoskopowe z wykorzystaniem elektrokoagulacji plazmowej. Zabieg polega na podaniu fotouczulającej substancji i skierowanie na niej wiązki świtała. Pozwala to pozbyć się wolnych rodników znajdujących się w obrębie przełyku. W czasie badania nie można jednak uniknąć znacznego lub całkowitego zniszczenia naskórka. W niektórych przypadkach wykonuje się ogniskowe usunięcie błony śluzowej. Niestety metoda ta nie zawsze okazuje się skuteczna.
W skrajnych przypadkach gdy metody doraźne nie przynoszą efektu konieczne jest wycięcie całego przełyku. Operacja wykonywana jest także u pacjentów z częstymi nawrotami choroby oraz w sytuacji gdy dojdzie do zwężenia przełyku.
Chcesz się dowiedzieć więcej, coś Cię niepokoi, zapytaj lekarza
