Choroba Heinego-Medina (Polio)

Choroba Heinego-Medina, nazywana tak¿e polio, to choroba zaka¼na. Wirus odpowiedzialny za rozwój schorzenia najczê¶ciej przedostaje siê do organizmu drog± wziewn± lub za spraw± zanieczyszczonego po¿ywienia. Mimo ¿e polio znane jest medycynie od po³owy XIX wieku dopiero niedawno uda³o siê znale¼æ skuteczny sposób by unikn±æ zachorowania. Nazwa choroby pochodzi od nazwisk jej odkrywców - Jakoba Heine i Karla Oskara Medina.

Do³±cz do Zdrowia na Facebooku!

Na zaka¿enie wirusem polio najbardziej nara¿one s± osoby nie stosuj±ce siê do podstawowych zasad higieny. Zazwyczaj trafia on do organizmu cz³owieka poprzez kontakt z fekaliami czy zanieczyszczon± ¿ywno¶ci±. Dlatego najwiêcej przypadków zachorowañ na polio odnotowuje siê w krajach, w których dostêp do bie¿±cej wody oraz ¶rodków sanitarnych jest bardzo ograniczony.

Objawy Choroby Heinego-Medina

Choroba Heinego-Medina prowadzi przede wszystkim do pora¿enia nerwów obwodowych, co niejednokrotnie skutkuje trwa³ym kalectwem lub ¶mierci± pacjenta. Tu¿ po zaka¿eniu patogen dociera do jelit gdzie przez oko³o 12 dni dojrzewa i namna¿a siê. Je¶li organizm nie rozpozna w tym czasie zagro¿enia i nie wytworzy przeciwcia³ wirus dociera do uk³adu krwiono¶nego oraz wêz³ów ch³onnych (tzw. wiremia pierwotna). Na tym etapie choroby uk³ad immunologiczny nadal jest wstanie sam pokonaæ zagro¿enie (tzw. zaka¿enie poronne), w sytuacji, gdy pozostaje on u¶piony patogen dociera do komórek o¶rodkowego uk³adu nerwowego (tzw. wiremia wtórna). W zale¿no¶ci od uszkodzonej przez wirusa struktury medycyna wyró¿nia kilka typów polio:

- bezobjawowy (stanowi najwiêksz± grupê zaka¿eñ)

- zaka¿enie poronne

- ja³owe zapalenie opon mózgowo - rdzeniowych

- postaæ pora¿enna

- postaæ rdzeniowa (charakteryzuje siê asymetrycznym pora¿eniem mononeuronów - odpowiadaj± za czucie oraz skurcze - w miê¶niach, szczególnie tych znajduj±cych siê w koñczynach)

- postaæ rdzeniowa (polio zaatakowa³o podstawê mózgu oraz j±dra nerwów czaszkowych, o¶rodek oddechowy i uk³ad kr±¿enia w rdzeniu przed³u¿onym)

- postaæ opuszkowo-rdzeniowa (³±czy w sobie asymetryczne pora¿enie miê¶ni ze zmianami wywo³anymi zajêciem podstawy mózgu)

- zapalenie mózgu

- zespó³ popora¿enny (tzw. zespó³ post-polio)

W przypadku zaka¿enia poronnego dominuje gor±czka , biegunka, ból gard³a. Zmiany w obrêbie uk³adu oddechowego bardzo czêsto mylone s± z gryp±. U pacjentów, u których nie wyst±pi³o pora¿enie pojawiaj± siê zmiany neurologiczne objawiaj±ce siê sztywnieniem szyi, nadwra¿liwo¶ci± na ¶wiat³o . Niekiedy, szczególnie w postaci pora¿ennej dochodzi do uszkodzenia miê¶ni w koñczynach, ale i tych odpowiedzialnych za oddychanie.

Diagnoza Choroby Heinego-Medina

Rozpoznanie polio opiera siê o wywiad z pacjentem, analizê objawów oraz identyfikacjê szczepu wywo³uj±cego chorobê. Za materia³, na podstawie, którego izoluje siê wirusa to zazwyczaj 2 próbki ka³u pobrane w 1 lub 2 dniowym odstêpie, po up³ywie 4 tygodni od wyst±pienia pierwszych objawów.

Leczenie Choroby Heinego-Medina

Najlepszym i najskuteczniejszym sposobem walki z chorob± s± szczepienia, dziêki obowi±zkowi ich wykonywania w Europie uda³o siê j± praktycznie wyeliminowaæ i od blisko 10 lat nie odnotowano ¿adnego zachorowania. Pierwsza dawka leku chroni±cego przed polio podawana jest miêdzy 3 a 4 miesi±cem ¿ycia dziecka.

Choroba Heinego-Medina jest chorob± bardzo niebezpieczn± i trudn± w leczeniu i niejednokrotnie prowadz±c± do ¶mierci pacjenta. W sytuacji gdy dojdzie do zaka¿enia konieczna jest izolacja oraz hospitalizacja pacjenta. Leczenie ogranicza siê do podawania leków przeciwbólowych oraz zmniejszaj±cych skurcze miê¶ni . W skrajnych przypadkach konieczna jest sztuczna wentylacja i nawadnianie. £agodzenie ostrych objawów trwa zazwyczaj od 4 do 6 tygodni po jego zakoñczeniu wiêkszo¶æ pacjentów opuszcza szpital.

Bardzo cenn± form± leczenia jest fizjoterapia. Zdarza siê, ¿e uszkodzenie miê¶ni jest trwa³e i z pomoc± æwiczeniem mo¿na przywróciæ koñczynom dawn± sprawno¶æ.

Czytaj tak¿e:

Rumieñ zaka¼ny

Bartoneloza

Mycie r±k? To ma sens!

Meningokoki i sepsa: komu realnie zagra¿aj±?

Choroba Schönleina-Henocha (Choroba Schonleina-Henocha, plamica alergiczna)