Hiperostoza usztywniająca kręgosłupa (Choroba Forestiere-Rotes-de Querola)

Hiperostoza usztywniająca kręgosłupa to choroba zwyrodnieniowa obejmująca co najmniej trzy trzony kręgowe. Schorzenie najczęściej diagnozowane jest u osób starszych, a przyczyny jej rozwoju nie są do końca znane.

Dołącz do nas na Facebooku!

Zmiany chorobowe w kręgosłupie przybierają charakterystyczny kształt papuziego dzioba. Tworzące się w obrębie chrząstki stawowej oraz tkanki kostnej ubytki i proces zapalny w torebce stawowej oraz okolicznych tkanek prowadzi do ich rozmiękania. Postępujące zmiany a przede wszystkim uszkodzenia w komórkach macierzy skutkują rozmiękaniem, włóknieniem, owrzodzeniem, zanikiem masy kostnej, a także sprzyjają powstawaniu osteofitów oraz torbieli podchrzęstnych.

Schorzenie zazwyczaj rozwija się u osób starszych, z nadwagą, dużą masą kostną, nieprawidłową biomechanika stawów. Niekiedy o hiperostozie decyduje wykonywany zawód, aktywność fizyczna, a także cechy wrodzone i etniczne.

Objawy i diagnoza

W początkowej fazie rozwoju choroby nie towarzyszą jej żadne dolegliwości. Mimo że zmiany widoczne są na zdjęciach rentgenowskich ich obecność staje się odczuwalna dopiero w zaawansowanej postaci schorzenia. Pacjenci z hiperostozą usztywniającą kręgosłupa skarżą się przede wszystkim na przewlekły, ale umiarkowany ból kręgosłupa (czasem promieniuje i wywołuje drętwienie kończyn), który znacznie ogranicza jego elastyczność. Dodatkowo pojawiają się bóle stawów, tkliwość stawów, wysięk, proces zapalny i znaczne ograniczenie ruchomości stawów, co skutkuje problemami z poruszaniem.

Rozpoznanie stawia się w oparciu o wywiad z pacjentem oraz badania obrazowe .

Leczenie

Metoda leczenia dobierana jest indywidualnie do każdego pacjenta i zależy od postępu choroby oraz przyczyny jej występowania. Jeśli jest ona znana możliwe jest nie tylko złagodzenie dolegliwości, ale wyeliminowanie czynnika odpowiedzialnego za jej rozwój. Obok leczenia farmakologicznego zaleca się fizykoterapię, przede wszystkim kinezyterapię, elektroterapię, krioterapię.

Aby poprawić jakość życia konieczne jest wprowadzenie codziennej gimnastyki (ćwiczenia odciążające) i zredukowanie masy ciała, szczególnie u osób z nadwagą, rekreacyjne uprawiania sportu np. pływanie oraz korzystanie ze sprzętu ortopedycznego (laski, specjalnych wkładek do butów, balkoników czy stabilizatorów stawów).

Chcesz się dowiedzieć więcej, coś Cię niepokoi, zapytaj lekarza

Czytaj także:

Kręcz szyi

Ból pleców: sprawcą nie musi być chory kręgosłup

Spondyloartropatie

Wypadnięcie dysku

Mielopatia (mielopatia szyjna)